جواد نژاد اكبر به سال1340، در خانوادة مذهبي و كشاورز از روستاي بيشه سر شهرستان بابل ديده به جهان گشود. دوران ابتدايي را در مدرسه دولتي بهشت آئين بيشه سر و  دوران راهنمايي و متوسطه را در بابل گذارنيد. دوران دبيرستان ايشان مصادف با اوج‌گيري انقلاب اسلامي بود و ايشان بهمراه شهيدان تبارجعفرقلي، جاني رمي، سادات تبار و ديگر برادران در صحنه انقلاب حضور داشته و مردم را تشويق به شركت در تظاهرات عليه رژيم منحوس پهلوي مي‌نمودند. در سال 1359با شروع جنگ تحميلي با مشاركت مردم درصدد دفاع از حريم و دستاوردهاي انقلاب برآمده و در اولين گروه اعزامي از بيشه سر رهسپار ميادين نبرد حق عليه باطل به مريوان شد. و بعد از پايان مأموريت به ادامه تحصيل پرداخت و با تلاش بي‌وقفه درسال60 موفق به اخذ ديپلم در رشتة فني‌گرديد. بعد از دريافت ديپلم به عضويت سپاه پاسداران بابل درآمد و در واحد عمليات مشغول به خدمت شد و همزمان در تشكيل انجمن اسلامي وگروه مقاومت در محل نقش فعّالي‌داشت. شهيد نژاد اكبر از نظر تقوي و صبوري در تمام كارها، واقعاً اسوه و نمونه بود. ايشان ضمن حضور مستمر در جبهه‌هاي غرب و مبارزه با گروهك‌هاي منحله در عملياتهاي متعدد جنوب از جمله: طريق‌القدس، بيت المقدس، فتح‌المبين، والفجرهشت وكربلاي پنج حضوري فعال داشت. او به همة همرزمان و همسنگران خودآموخته بود كه چگونه به خدا عشق بورزند. هميشه درخلوتگاهش كلام دلنشين “ياربِّ ارْحَمْ ضَعْفَ بَدني ”را زمزمه مي‌كرد و اشك مي‌ريخت. ارادت او به دوستان وصف ناپذيربود. با ناملايمات روزگار بسادگي دست و پنجه نرم مي‌كرد كه اين همان رمز توفيق عارفان وعاشقان است. ايشان درسال 61 ازدواج نمود. كه ثمره‌ي اين وصلت، دو يادگار به نامهاي كميل و فاطمه مي‌باشد به اميد اينكه پاسدار اهداف پدربزرگوارشان باشند. شهيد نژاداكبر در عملياتهاي مختلف ازجمله درمنطقة هورالعظيم به شدت مجروح شده بودند بعد از سلامتي‌، دوباره به جبهه اعزام و بعنوان فرماندة گردان مسلم u و بعداً بعنوان فرماندة گردان صاحب الزمان(عج) وجانشين تيپ مشغول به خدمت شدند و با استفاده از ايمان به ايزدمنان و تجربه‌هاي بدست آورده ،درطول عملياتها، بعنوان سربازي مؤمن و متعهد، به نبرد با صداميان پرداخت و سرانجام در ادامة عمليات پيروزمند كربلاي پنج درتاريخ12/12/1365درشرق بصره به شهادت رسید. 🌷 روح شهدا صلوات🌸🌿 🕌@deltangekarbalaa_3 ღــربــلا👆