✔️ روز عرفه، روز مناجات با ربّ العالمین است، روز دعا و نیایش، روز برقراری ارتباط با معبود. ✔️ این امر اون قدر اهمیت داره که اگه روزه داری باعث بی حالی در دعا بشه، روزه گرفتن کراهت داره، یعنی در این روز هیچ کاری مهمتر از دعا کردن نیست. ✔️ دعا یعنی حرف زدن، برقراری ارتباط بنده با خدا، چه حاجتی داشته باشه چه نداشته باشه. ✔️ در دعا مهمتر از کمیت، کیفیت هست، نیاز نیست با هر ضرب و زوری کلی عبارت عربی که معناش رو هم نمیفهمیم بخونیم، مهم اینه اون ارتباط قلبی ایجاد بشه، حتی برای چند لحظه، مهم اینه خودمون رو در محضر خدا ببینیم و اظهار بندگی و نیاز کنیم، به خاطر تمام نعمتهایش از اعماق وجود تشکر کنیم، و به خاطر تمام گناهان ابراز شرمندگی. ✔️ بگیم که نه میتونیم تشکرِ ذره ای از نعمتهایش رو به جا بیاریم، و نه ذره ای از گناهان رو جبران کنیم، بگیم که تمام امید ما به مهربونی و کرمش هست. ◀️ پانوشت: قطعا خوندن با توجه تمام دعا اولویت داره، ولی اگه قرار باشه انتخاب کنیم با خستگی و به زور و بدون حال تمام دعا رو بخونیم یا چند دقیقه ای با کیفیت و فهم بندگی کنیم، دومی اولویت داره.