دیده بان قلعه نوخرقان
جای خالی رستورانچی در رزومه‌ی برخی کاندیداها ✍ بر غصب عناوین و القاب نداشته، اصرار دارند! بی‌سوادی و بی‌مایگی خود را پشت لقب علمی پنهان می‌کنند. برخی، بی‌آنکه یک روز سابقه‌ی تحصیل در دانشگاه داشته و یا حتی به دیوار دانشگاه تکیه داده باشند، خود را دارای تحصیلات دانشگاهی معرفی می‌کنند! رزومه‌ای آن‌چنان طولانی دارند که حتی اگر راست باشد، وقتی تقسیم به ۳۰ سال خدمت شود، ماشین حساب‌ها هم هنگ می‌کنند و نتیجه آن است که سالها در این اداره و آن اداره سوک‌سوک کرده تا فقط رزومه‌سازی کرده باشند! اما اصلی‌ترین رزومه‌ی خود را که است، کتمان می‌کنند! در رستوران خود اما وجه نقد و کارت بانکی قبول نمی‌کنند؛ شام می‌دهند و در قبال آن، فقط رای می‌خواهند! یعنی یک رای، به قیمت یک پرس شام!! همین‌قدر بی‌انصاف! چه داغ است این روزها، بازار زرشک‌پلو با گوشت گرم گوسفندی! با تحصیلات پایین که شاگرد فرزندان شما به حساب می‌آیند، خیز ورود به مجلس را برداشته تا برای قریب به ۹۰ میلیون ایرانی، تصمیم بگیرند! در حالی‌که شاید بیش از چهار عمل اصلی نمی‌دانند، ولی می‌خواهند در باره‌ی لوایح بودجه‌ی سنواتی، اظهار نظر و از طریق دیوان محاسبات، اعمال قانون کنند! مردم ما البته فهیمند اما همیشه بوده‌اند و نیز کم نبوده‌اند. روشنگری وظیفه‌ای همگانی است. مردم را از این گردنه‌ی خطرناک، عبور دهیم. به آنها که بر این سفره‌های انتخاباتی، به بهانه‌‌های مختلف دعوت می‌شوند، یادآوری کنیم که بهای رای آنها، و شنیدن نیست. اگر شرکت در انتخابات، است، معرفی نیز است. در میان کاندیداها، افراد صالح، صادق و دانا، البته هستند اما چون پول ندارند، صدایشان به سختی شنیده می‌شود! برای انتخاب وکیل، به تابلوها اکتفا نکنیم، در سوابق آنها دقت و بهترین‌ها را کشف، حمایت و به اعزام کنیم. مجلس خانه‌ی ماست و نمایندگان مستاجر خانه‌ی ما. این خانه که ثمره‌ی خون شهیدان ماست را به کسانی اجاره ندهیم که آن را ویران کنند. به امید تشکیل مجلس راستگویان، پاکدستان و مردم‌باوران. @dideban3253
1.3هزار مشاهده