چند نکته در مورد موضع امروز رهبر انقلاب در قبال مذاکره با آمریکا ۱ـ ترامپ اعلام موضع در قبال ایران را در دو مسیر تهدید و تحریم/ابراز علاقه لفظی به معامله و توافق؛ شروع کرد. این مسیر را با توییت خود ادامه داد و به تحریم خطوط فروش نفت به چین ختم کرد. موضع امروز رهبری را می توان دیوارسازی مقابل این جاده دو بانده تلقی کرد. در واقع، هدف این سخنان روشن شدن کار و بر هم زدن این بازی ابهام‌آلود و دو سره بود که یکی از مخاطبانش افکارعمومی داخل ایران بود. ۲- فضای خوشبینی نسبت به معامله با ترامپ و انتظار برای شروع مذاکرات، تا جایی که حتی مراجع تقلید هم در اظهارات خود آن را پذیرفته بودند، مطلوب رهبری نبوده و احتمالاً ارسال پالس ضعف به آمریکا و تداوم خط «ضعیف نشان دادن ایران توسط غرب» پس از ضربات به محور مقاومت دانسته شده است. مانورهای نظامی ادامه‌دار جاری نیز یکی دیگر از پاسخ‌ها به این انگاره‌سازی است. ۳- مخالفت با مذاکره به استناد تجربه زدن زیر میز برجام، اعلام شرط لازم برای پذیرش هر نوع توافق احتمالی در آینده است. ۴- اعلام تمام شدن کار دولت پزشکیان با این سخنان، اشتباه بزرگ بعضی حامیان دولت و البته خط احتمالی رقبای انتخاباتی پزشکیان است. فراموش نکنیم که کار پزشکیان شروع توافق در داخل بود، نه خارج؛ یعنی وفاق. گذاشتن تمام تخم‌مرغ‌ها در سبد برجام، سیاست انتخابی دولت روحانی بود که پس از خروج ترامپ از آن کل هویت و گفتمانش به تعلیق رفت. باید جلوی تکرار آن مسیر را گرفت.