این سه صلوات، مبارزه است! در دوران پیش از پیروزي انقلاب، بنده در ایرانشهر تبعید بودم. در یکی از شهرهاي همجوار، چند نفر آشـنا داشتیم که یکی از آنها راننده بود، یکی شـغل آزاد داشت و بالاخره، اهل فرهنگ و معرفت، به معناي خاص کلمه نبودند. به حسب ظـاهر، به آنهـا عـامی اطلاق می شـد. بـا این حال جزو خواص بودنـد. آنها مرتّب براي دیـدن ما به ایرانشـهر می آمدنـد و از قضایاي مـذاکرات خود با روحانی شـهرشان میگفتنـد. روحانی شـهرشان هم آدم خوبی بود؛ منتها جزو عوام بود. ملاحظه میکنید! راننده ي کمپرسـی جزو خواص، ولی روحانی و پیش نماز محترم جزو عوام! مثلا آن روحانی میگفت: «چرا وقتی اسم پیغمبر می آید یک صـلوات میفرستید، ولی اسم «آقا» که می آید، سه صـلوات میفرستید؟!» نمی فهمید. راننده به او جواب می داد که: روزي که دیگر مبارزه اي نداشته باشیم؛ اسلام بر همه جا فائق شود؛ انقلاب پیروز شود؛ ما نه تنها سه صلوات، که یک صلوات هم نمی فرستیم! امروز این سه صـلوات، مبارزه است! راننده می فهمید، روحانی نمی فهمید! این را مثال زدم تا بدانید خواص که می گوییم، معنایش صاحب لباس خاصی نیست. ممکن است مرد باشد، ممکن است زن باشد. ممکن است تحصیل کرده باشد، ممکن است تحصیل نکرده باشد. ممکن است ثروتمند باشد، ممکن است فقیر باشد. ممکن است انسانی باشد که در دسـتگاه هاي دولتی خدمت میکند، ممکن است جزو مخالفین دستگاه هاي دولتی طاغوت باشد. 🔻 بیانات رهبر انقلاب در جمع فرماندهان لشکر 27 محمد رسول الله(ص) ۲۰/۳/۱۳۷۵