حیف و صد حیف 👆 زمانی ، مادر را باعطرچادرنمازش می شناختیم با روسری گره خورده زیر گلویش، با ادب و متانتش با وقار و سکوتش، با حیایی که ارزش زن و مادر بودنش را صد چندان زیباتر می کرد. با کودکی که با عشق زیر چادرش میگرفت تا مبادا از باد حوادث آسیبی ببیند و دست کودکی دیگر که گره خورده بود به لای چادرش و سرشار بود از حس زیبای مهر مادری ... چه شد بر ما؟ به کجا می رویم ؟؟؟ چادرها که کنار رفت واژه ی مادر هم سقوط کرد در پرتگاه بی اصالتی ، در چاله ی بی حیایی ، از مادر مژه هایی چسب زده ، ناخن هایی کاشته شده و صورتی رنگی باقی ماند . که نه رنگی از محبت داشت ، نه رنگی از خدا کودک هم از آغوش مادر محو شد جایش سگی فانتزی با هزینه ای گزاف جانشین شد پیراهن گلداری که زمانی تمام وجود مادر را مزین و مستور میکرد آب رفت . عریانی و بدن نمایی شد هنر، هرزگی شد کلاس ، بی غیرتی شد آزادی و آغوش شد آغوش رایگان براستی بهشت زیر پای کدامین مادر است ؟؟ و کدام مرد از دامن چنین زنانی به معراج خواهند رسید ؟؟؟ آیا وقت آن نرسیده که واژه ی زیبای مادر و زن را با حیا و حریم ، حرمت دهیم ؟؟؟ و جای این دنیا زدگی اهریمنی ، اندکی سرشتِ الهی خود را پرورش دهیم و با پوشش به خود ارزش دهیم ؟؟؟؟ حواسمان باشد آغوش مرگ در انتظار همه ی ماست و این جوانی چند صباحی بیش نیست و خداوند نظاره گر ماست. ┈┉┅━❀💠❀━┅┉┈ 📡با ما در #دیجی_خوراسگان همراه باشید👇 https://eitaa.com/digi_khorasgan15