حضرت زکریا(ع) بچه نداشت و چون کفیل و سرپرست حضرت مریم (دخترِ یتیمِ عمران علیه السلام) بود، مکررا به مریم(س) سر می‌زد. یک روز دید غذای بهشتی نزد مریم است. گفت ای مریم این غذا از کجا آمده است؟ (یعنی من که این غذا را برای تو نیاورده‌ام پس از کجا آمده؟!) گفت: هي مِن عِندِ الله. این غذا از سوی خداست. زکریا(ع) وقتی این را شنید یکباره دلش فرزندِ مومن خواست: هُنالِکَ دَعا زکریّا ربَّه آنجا بود که زکریا (ع) خدایش را صدا زد. از خدا فرزند خواست؛ فرزندی که وارثِ صالحی برای (تعالیم الهیِ) او باشد. پس از مدتی، دعایش مستجاب شد و در سن پیری از همسر عقیمش، بچه‌دار شد! دل که بشکنه، دعا مستجابه کانال دعاها و اذکار @doa_zekr @doa_zekr