چرا با وجود دلايل روشن باز هم عده اي قيامت را قبول نمي كنند؟
🌳اگر معاد و قيامتى(بهشت ودوزخ) در كار نباشد و نيكان به پاداش كارهاى خوب خود و بدكاران به سزاى رفتار ناپسند خود نرسند، آفرينش انسان عبث و بيهوده مى‌شود و اين با حكمت خداوند متعال نمى‌سازد.
🌳زيرا اولاً خداوند وجود دارد و تمام موجودات به او نيازمندند، ثانيا انسان آزاد آفريده شده است و با حسن اختيار يا سوء اختيار خود راه راست و درست يا نادرست را انتخاب مى‌كند.
ثالثا همگى در اين دنيا به پاداش و سزاى عمل خويش نمى‌رسند. پس بايد جايى باشد كه مردمان پاداش يا سزاى رفتار خود را ببينند و گرنه خلقت بيهوده مى‌شود.
🌳واقعيت اين است كه در وراى دلايل متعدد عقلى و نقلى براى قيامت بايد اذعان كرد كه اصل معاد هم فطرتى آدميان است.
🌳زيرا انسان تمام وجودش از خداست انا لله و در نهايت هم به او باز مى‌گردد و انا اليه راجعون اين مطلب را آيات و روايات ما تأكيد مى‌كنند و عقل نيز تأييد مى‌نمايد، (ر.ج زندگى جاويد يا حيات اخروى و معاد هر دو از استاد مطهرى).
🌳برخى از افراد با وجود دلايل متعدد باز از پذيرش اين حقايق بديهى طفره مي روند. دليل اين امر را بايد در اين نكته دانست كه آنكه به خدا و قيامت و روز جزا ايمان دارد به صورت طبيعى به خود اجازه نمى‌دهد تا از دستورات دينى سرپيچى كند و خود را موظف به انجام بسيارى از كارها و دورى از بسيارى كارهاى ديگر مى‌داند.
🌳بنابراين برخى براى فرار از مسئوليت‌پذيرى، روى به انكار خدا و معاد مى‌آورند و هر چه دليل و برهان نيز براى آنها اقامه شود نمى‌پذيرند. واقعيت اين است كه آنها مشكل علمى ندارند زيرا مشكل علمى با دليل و برهان حل مى‌شود بلكه مشكل آنها عملى است يعنى مى‌خواهند جلويشان باز باشد و هر كارى كه خواستند انجام دهند.
🌳قرآن به اين مسئله در سوره مباركه روم اشاره دارد. پس از آنكه در آيه 28 با مثالى ساده توحيد را تبيين فرمود، درآيه 29 مى‌فرمايد: بل اتبع الذين ظلموا اهواءهم بغير علم؛ ولى ظالمان بدون علم و آگاهى، از هوا و هوس‌هاى خود پيروى مى‌كنند».
🌳يعنى مشكل منكران خدا يا معاد هوامدارى و شهوت‌پرستى است و آنها مشكل علمى ندارد.
قرآن در سوره قيامت پس از آنكه شبهه منكران قيامت درباره حيات پس از مرگ را بازگو كرد و پاسخ فرمود، مى‌فرمايد بل يريد الانسان ليفجر امامه؛ بلكه انسان مى‌خواهد جلويش بازباشد تا تمام عمر گناه كند»، (القيامه: 3 ـ 4).
🌳يعنى اينها نسبت به قيامت شبهه علمى ندارند، بلكه لجاجت عملى و شهوت عملى دارند. آنها مى‌خواهند ميدان عملشان باز باشد و كسى و چيزى جلودار آنها نباشد و معاد كه عبارت از روز جزا و سؤال و پاسخ است، جلوى آنها را مى‌گيرد و به آنها اجازه هر كارى را نمى‌دهد، (الميزان، ج 20،)
🍃🌹 @dobare_zendegi 🌹🍃