نعمت شهادت
شهادت از نعمت های بزرگ خداست كه اوليای الهی و شاگردان آنان از خدا مسألت می كردند و با نيل به آن خدا را شاكر بودند.
حضرت امام علی (سلام الله علیه) از خداوند سبحان، منزلت شهيدان، زندگی با سعادتمندان و مرافقت با انبيا را طلب نموده است؛«نسأل الله منازل الشهداء و معايشة السعداء و مرافقة الأنبياء»[۱]
نيز زمانی كه پيامبر (صلی الله عليه و آله و سلم) فرمودند: تو را (علی عليه السلام) در راه دين شهيد می كنند، چگونه صبر می كنی؟ حضرت امام علی (سلام الله علیه) عرض كردند: «يا رسول الله! اگر مرا در راه دين شهيد كنند و با خون سرم محاسنم را رنگين كنند، اين جای شكر دارد»[۲]
نيز حضرت امام علی (سلام الله علیه) می فرمودند: از مرگ نمی ترسم، ولی مرگی گرامی و گواراست كه در ميدان نبرد با چهره ی سرخ نصيب شود: «إنّ أكرم الموت القتل. و الذى نفس ابن أبى طالب بيده! لَألف ضربة بالسيف أهون علىّ من ميتة علی الفراش فى غيرطاعة الله!»[۳] ؛ «سوگند به كسی كه جان پسر ابوطالب در دست اوست! هزار ضربت شمشير بر من آسان تر است از جان دادن در بستری كه در غير اطاعت خدا باشد.»
[۱]نهج البلاغه خطبه ۲۳
[۲]نهج البلاغه خطبه ۵۶
[۳]نهج البلاغه خطبه ۱۲۳
شکوفايی عقل در پرتو نهضت حسينی ص ۲۰۷
🌹 @dobare_zendegi 🌹