🔴 دو نمونه از حسابرسی ✍ شیخ صدوق از امام صادق علیه السلام روایت کرده که چون روز قیامت شود، دو بندۂ مؤمن را برای حسابرسی نگه می دارند که هر دو هم در نهایت اهل بهشت هستند. یکی فقیر و دیگری ثروتمند است. فقیر می گوید: خدایا، چرا من را نگه می داری، به عزتت قسم که من در دنیا چیزی نداشتم. نه قدرت و مقامی که با آن عدالت و رزم، یا ظلم کنم و نه مال و منال زیادی که حق تو در آن بر من واجب باشد و باید خرج می کردم تا الان گیر آن باشم. بلکه به مقدار کفاف برایم مقدر کردی و بیش از آن چیزی نداشتم. خداوند می فرماید: « بنده من راست می گوید. بگذارید تا به بهشت رود.» اما شخص ثروتمند می ماند تا همچون سیل، از او عرق روان گردد و پس از مدتی طولانی وارد بهشت می گردد. آن فرد فقیر به او می گوید: چه چیزی باعث توقف تو شد؟ پاسخ می دهد: طول الحساب، پیوسته یکی یکی تقصیرها و کوتاهی های من معلوم می شد و خداوند می گذشت و می بخشید تا آنکه رحمت حق من را فرا گرفت و مرا به توبه کاران ملحق کرد. بعد این شخص ثروتمند به آن فقیر می گوید: تو کیستی که چهره ات ناشناس است؟ فقیر می گوید: من همان فقیرم که با تو در محشر بودم. شخص ثروتمند می گوید: نعمت های بهشت چقدر تو را تغییر داده که نشناختمت. بنابر این، خدا سريع الحساب است و طول حساب برای جواب دادن و در واقع برای تطهیر ماست و نوعی مجازات است. 📚 کتاب قيامت و حشر، استاد عالی 🌹 @dobare_zendegi 🌹