: #آيه_هاي_جنون_قسمت_287 نگاهے بہ ساعتم مے اندازم و نگاهم را بہ مانیتور مے دوزم،روزها مثل برق و باد گذشتند. بے هدف،بے هیجان و بے طراوتے! یڪ هفتہ بہ ڪنڪور ماندہ،برعڪس پارسال ڪہ حالم در خودم نبود و اصلا بہ فڪر ڪنڪور نبودم امسال استرس زیادے دارم! بہ انگشتانم نگاہ میڪنم ڪہ با بہ خاطر آوردن ڪنڪور ڪمے لرز گرفتہ اند،نفس عمیقے میڪشم و تند تند مطالب را تایپ میڪنم! صداے قدم هایے مے پیچد بدون توجہ مشغول ڪارم هستم و بہ خودم یادآورے میڪنم ڪہ باید استرس را ڪنار بگذارم و دو روز قبل از جلسہ ے ڪنڪور جمع بندے درس ها را تمام ڪنم! صداے پر انرژے مطهرہ مے پیچد:سلام خانم! متعجب سر بلند میڪنم و نگاهش میڪنم،با لبخند پهنے بہ من خیرہ شدہ! از روے صندلے بلند میشوم و دستم را بہ سمتش دراز میڪنم:سلام! تو ڪجا اینجا ڪجا؟! جعبہ ے شیرینے را در یڪ دستش مے گیرد و با دست آزادش دستم را مے فشارد:دیگہ هفت ماہ گذشت! یڪم رو جمع ڪردم بیام بہ بچہ هاے شرڪت و مهندس ساجدے سَر بزنم! لبخند ڪم رنگے میزنم:خوب ڪارے ڪردے! حالش نسبت بہ چندماہ قبل خیلے تغییر ڪردہ،در جعبہ را برمیدارد و بہ سمتم مے گیرد،همانطور ڪہ یڪ شیرینے خامہ اے برمیدارم مے پرسم:مناسبت خاصے دارہ؟! مے خندد:نہ بابا! همینطورے آوردم بخوریم! نگاهے بہ اتاق روزبہ مے اندازد و مے گوید:مهندس ساجدے هست؟! همانطور ڪہ شیرینے را داخل دهانم میگذارم سرم را بہ نشانہ ے مثبت تڪان میدهم و بہ زور مے گویم:آرہ! مطهرہ ڪمے بلند مے خندد:آروم بخور! خوبہ شیرینے آوردم! شیرینے را قورت میدهم و مے گویم:بہ خدا انقدر این روزا استرس ڪنڪور دارم فشار برام نموندہ! باید چند ڪارتُن سُرُم با خودم حمل و نقل ڪنم! شیرینے دیگرے بہ دستم مے دهد:مطمئنم امسال بهترین نتیجہ رو میگیرے! هنوزم اصرار دارے حقوق بخونے؟! _نمیدونم! شاید یہ رشتہ ے دیگہ انتخاب ڪنم! مطهرہ شیرینے اے داخل دهانش مے گذارد و مے گوید:اصلا استرس نداشتہ باش،تو تمام تلاشتو ڪردے نتیجہ شم میبینے! جعبہ ے شیرینے را بہ سمتم مے گیرد:میخواے چندتا دیگہ بردار! _نمیخوام همراہ استرس مرضِ قندم بگیرم! مے خندد و در جعبہ را مے گذارد،صداے قدم هاے ڪسے باعث میشود نگاهم را از مطهرہ بگیرم و بہ سمت در بدوزم. آوا ملڪے را میبینم ڪہ جدے بہ سمتم مے آید،زیر لب میگویم:این دوبارہ از ڪجا پیداش شد؟! مطهرہ متعجب مے گوید:چے؟! همانطور ڪہ روے صندلے مے نشینم مے گویم:هیچے! آوا در چند قدمے میزم مے ایستد،نگاهش را بہ صورتم مے دوزد:سلام خستہ نباشید! مهندس ساجدے هستن؟! جدے مے گویم:سلام ممنونم! قرار ملاقات داشتید؟! چشمانش را ریز میڪند:خیر وقت ملاقات نداشتم! ابروهایم را بالا مے اندازم:پس متاسفم نمے تونید ببینیدشون! _جلسہ دارن؟! بدون توجہ بہ سوالش مے گویم:فقط افرادے ڪہ وقت ملاقات دارن رو مے پذیرن! پیشانے اش را بالا میدهد:پس تنها هستن! این را مے گوید و بہ سمت اتاق روزبہ مے رود،مطهرہ گیج نگاهمان مے ڪند. سریع از روے صندلے بلند میشوم و مقابل در اتاق روزبہ مے ایستم و مے گویم:عرض ڪردم نمے تونید ببیندشون! عصبے مے گوید:خب یہ زنگ بزن بگو اومدم! با لحن نرم مے گویم:گفتن اجازہ ندارم بذارم داخل اتاقشون برید یا تماس هاتونو وصل ڪنم! خواهش میڪنم تشریف ببرید! نگاہ تندے بہ صورتم مے اندازد و میخواهد دستگیرہ ے در را بفشارد ڪہ سریع دستگیرہ را مے گیرم و ڪامل مقابل آوا مے ایستم! مهربان مے گویم:مامورم و معذور! لطفا بیرون از اینجا ببیندشون! پوزخندے میزند و مے گوید:خود شیرین! مطهرہ اخم میڪند و سریع مے گوید:وا خانم خود شیرین چیہ؟! ڪارمند اینجاست و باید طبق حرفاے آقاے ساجدے عمل ڪنہ! بدون توجہ بہ مطهرہ با لحن بدے مے گوید:برو ڪنار دختر جون! چشمانم را باز و بستہ میڪنم و خونسرد مے گویم:تشریف ببرید بیرون! متعجب نگاهم میڪند:میدونے ڪے رو دارے بیرون میڪنے؟! _از سهام داراے شرڪت هستید یا خانوادہ ے ساجدے؟! این را ڪہ مے گویم اخم میڪند و بلند مے گوید:روزبہ! سریع مے گویم:آروم خانم! چرا صداتونو بالا مے برید؟! بدون توجہ بہ من چند تقہ بہ در میزند و عصبے تڪرار میڪند:روزبہ! مطهرہ نگاهے بہ من مے اندازد و مے گوید:این ڪیہ؟! میخواهم دهان باز ڪنم ڪہ در باز میشود سریع چند قدم از در فاصلہ مے گیرم،روزبہ متعجب نگاهے بہ ما مے اندازد و مے پرسد:چہ خبرہ؟! ✍نویسنده:لیلے سلطانی