🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت 312 اینجا هنوز خانہ ے من است! آب دهانم را قورت میدهم و بے رمق بہ سمت خانہ قدم برمیدارم. چشمانم را مے بندم و ڪلید را بہ دست یاسین میدهم:تو در رو باز ڪن داداشے! یاسین در را باز میڪند،چشم هایم را باز میڪنم و آرام در را هل میدهم. میخواهم وارد خانہ بشوم ڪہ با دیدن ڪسے داخل خانہ چشم هایم گرد مے شود! او هم رنگ پریدہ و مضطرب بہ من خیرہ شدہ! همین چند ساعت پیش با آمدنش بہ خانہ ے مان غافلگیرم ڪردہ بود حالا هم اینجا! سریع بہ خودش مے آید و من من ڪنان مے گوید:گُ...گفتم بیا یہ سرے بہ اینجا بزنم مشڪلے پیش نیومدہ باشہ! مردمڪ چشم هایش از صورتم فرارے اند! متعجب و با اخم نگاهش میڪنم:با اجازہ ے ڪے وارد خونہ ے من شدید؟! ڪلید از ڪجا آوردید؟! فرزاد نفس بلندے مے ڪشد و مے گوید:من قصد بدے نداشتم! نگاهے بہ یاسین مے اندازد و ادامہ میدهد:من دیگہ برم! عذر میخوام! سپس با عجلہ از خانہ خارج میشود و سوار آسانسور میشود! یاسین گیج نگاهم میڪند:فرزاد اینجا چے ڪار مے ڪرد؟! نفسم را با حرص بیرون میدهم:نمیدونم! نگاهے بہ خانہ ے مرتبم مے اندازم،نزدیڪ شش ماہ بود ڪہ بہ اینجا نیامدہ بودم! بہ مبل ها اشارہ میڪنم و بہ یاسین مے گویم:اینجا بشین تا من بیام! یاسین بدون حرف بہ سمت مبل ها مے رود،با قدم هاے بلند خودم را بہ اتاق خواب مے رسانم و در اتاق را باز میڪنم. با باز شدن در اتاق خواب صحنہ اے از گذشتہ ها مقابل چشم هایم نقش مے بندد! "_انگار ڪہ همہ ے دنیا نمیخوان ڪہ من و ... مڪث میڪنم،چہ سخت است #تو خواندنش! لبخند ڪجے میزند:ڪہ...؟! آب دهانم را با شدت قورت میدهم،آهستہ نجوا میڪنم:ڪہ من و تو مالہ هم باشیم! خون در صورتم مے دود!عشق،خجالتے ترت میڪند! میخواندم:آیہ! بے اختیار بہ چشم هایش زل میزنم‌،نمیدانم فهمید یا نہ! ولے از زمانے ڪہ نام ڪوچڪم را صدا زد،عاشقِ این سہ حروفِ الفبا شدم! طورے این سہ حرفِ،الف و ے و ہ را ادا میڪرد ڪہ گویے وردِ معجزہ آساست براے بے تابے هاے قلبم! __ڪل دنیا نخواد مالہ من باشے! تو میخواے یا نہ؟! نفس در سینہ ام حبس میشود،صداے گروپ گروپ قلبم دیوانہ ام میڪند! دلبرانہ ادامہ میدهد:همہ ے دنیا یہ طرف! تو طرفِ من باش!" قطرہ ے اشڪے روے گونہ ام سُر میخورد،زمزمہ میڪنم:من‌ همیشہ طرفِ تو بودم‌ بے معرفت...! ✍نویسنده:لیلے سلطانے 🌸اندوهِ مَن این است ڪہ در دفترِ شعرم، یڪ بیت بہ زیبایے چشمِ تو ندارم🌸