🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_421 فریاد میزنم:بہ من دست نزن! لطفا نخواہ با یہ بغل ڪردن و دو تا جملہ ے قشنگ خر بشم! اخم هایش در هم میرود،جدے میشود و سرد! مثل روز اولے ڪہ در شرڪت یڪدیگر را دیدیم! دندان قورچہ اے میڪند:لطفا داد نزن! دفعہ ے اولہ دوستاے منو دیدے؟! اصلا دفعہ ے اولہ رفتار من و دوستامو با هم مے بینے؟! نفس عمیق میڪشد! این بار شدیدتر! با آرامش ادامہ میدهد:یعنے منم باید بگم آیہ چادر سر نڪن؟! فلان مجلس نرو؟! فلان ڪارو نڪن؟! دوستاتو خونہ مون دعوت نڪن؟! خونہ دوستات نریم؟! عصبے پوزخند میزنم:پس بگو! دارے باهام لج میڪنے! ناگهان قهقهہ میزند! با حرص نگاهش میڪنم! بریدہ بریدہ مے گوید:خُ...خداے...من! جرے تر میشوم،پوفے میڪنم و جدے مے گویم:خستہ شدم! ناگهان صداے قهقهہ اش قطع میشود! صورتش را بہ سمتم بر مے گرداند،رگ گردنش ورم ڪردہ و صورتش ڪمے سرخ شدہ و چشم هایش مبهوت اند! بیشتر از مبهوت،مظلوم اند! دو تیلہ ے مشڪے رنگ چشمانش مثل روزهاے اول یخ مے زنند،نہ از سر غرور... بخاطرہ حرف من! پیشانے اش را بالا میدهد،با قدم هاے بلند بہ سمتم مے آید و مقابلم مے ایستد. صداے بمش زمزمہ وار مے پیچد:خستہ از چے؟! از من؟! صورتم را بہ سمت دیگرے بر مے گردانم،از حرفم پشیمان میشوم! بغض میڪنم:از این زندگے! عصبے پوزخند میزند:یعنے از من! آب دهانش را با شدت قورت میدهد،نفس هاے سردش گوشم را نوازش میدهد... صدایش آرام است اما نمیدانم چرا گوشم را مے لرزاند؟! _حرمتامونو نشڪن عزیزدلم! قبل عقد یادتہ بهت چے گفتم؟! آب دهانم را با شدت فرو میدهم،قطرہ ے اشڪے روے گونہ ام سُر میخورد! دستش را زیر چانہ ام مے برد و صورتم را بہ سمت خودش بر مے گرداند. مثل پدرے سخت گیر ڪہ میخواهد فرزندش را تنبیہ ڪند با تحڪم مے گوید:وقتے باهات حرف میزنم منو نگاہ ڪن! بے اختیار چشم هایم را بہ چشم هایش مے دوزم. لبخند غمگین و دلخورے میزند و مشتش را آرام روے قفسہ ے سینہ اش مے ڪوبد! _تو میدونستے من ڪے ام و چے ام! طرز فڪر و زندگیم چطورہ! تو بہ این روزبہ گفتے آرہ! عاشق این روزبہ شدے! مگہ این ڪہ... حرفش را ادامہ نمیدهد،چشم هایم را ریز میڪنم:مگہ این ڪہ چے؟! نگاهش مے ترسد! _مگہ این ڪہ عاشقم نشدہ باشے و فقط دوستم داشتہ باشے! متعجب نگاهش میڪنم! _دوست داشتن ڪافے نیست؟! فشار دستش را بہ زیر چانہ ام بیشتر میڪند و لبخندش شڪستہ میشود! چشم هایش برق عجیبے میزنند! _براے ڪسے ڪہ عاشقتہ نہ! نہ! دوست داشتن براش ڪافے نیست! پوزخند غمگینے میزند:تو دوستش دارے،چون برات فایدہ دارہ! فایدہ یا جذابیتشو از دست بدہ علاقہ ت ڪم رنگ میشہ! علاقہ ت ڪہ ڪم رنگ‌ بشہ اون عذاب میڪشہ،درد میڪشہ،ڪنار میڪشہ ڪہ راحت باشے اما هنوزم عاشقتہ! نہ! دوست داشتن براے عاشق ڪافے نیست! برق چشم هایش‌ مے پرند و صدایش رنگ زنگ هشدار مے گیرد! _امیدوارم روزے نرسہ عذاب بڪشم! درد بڪشم‌ و...بعدش ڪنار بڪشم! قلبم مے ریزد... ✍نویسنده:لیلے سلطانے ❤️عشق مے گوید ڪہ آسان نیست بے او زیستن...❤️