قمه‌زنی در سیاست ✍️ رضا قاسمیان پرده اول روزگاری بود که در ۵۰ نقطه شهر ما، صدها و هزاران نفر در تاسوعا و عاشورا جمع می‌شدند و بر مهم‌ترین قسمت وجودشان یعنی سر و مغز خود چنان شمشیر می‌زدند که صدای برخورد شمشیر و فواره خون بر بالای سر، لرزه بر اندام اطرافیان می‌انداخت. جمهوری اسلامی ایران تصمیم گرفت که شمشیر یزید را از دست یاران امام حسین.ع بگیرد تا سالم بمانند و نابود نشوند. و آنگاه امام حسین‌.ع را نیز از دست این ضربات خونین یارانش، نجات دهد. پس اگر عقل و بصیرت نباشد امام حسین.ع یکبار به دست یزیدیان شهید می‌شود و یکبار دیگر به دست یاران و دوستدارانش. پرده دوم هفته قبل پیامک‌هایی از منابع رسید که ۱۷ نفر در یک استان، ۲۵ نفر و ۳۵ نفر در استان‌های دیگر، در مقابل استانداری تجمع نموده‌اند و خواستار اعدام ظریف هستند. این عزیزان(که دست و پای‌شان را بخاطر دغدغه‌شان می‌بوسیم)، در زبان‌شان شعار علیه ظریف می‌دادند اما حرف‌های دیگری را هم فریاد می‌زدند بدون آنکه حتی یک کلمه از آن را بشنوند و متوجه بشوند، از جمله: ۱- فریاد می‌زدند که بدون مجوز هم می‌توان در کشور تجمع نمود و ما داریم برای مخالفان نظام هم چنین حقی را ایجاد می‌کنیم. ۲- فریاد می‌زدند که بیایید تصمیم‌گیری‌های خرد و کلان کشور را خیابانی بکنیم. ۳- فریاد می‌زدند که جمهوری اسلامی، قوه قضائیه ندارد و حکم اعدام باید در خیابان‌ها صادر شود. امیدواریم صدای ما را رهبر انقلاب هم بشنود و اژه‌ای را هم کنار بگذارد. ۴- فریاد می‌زدند که ما طرفداران نظام آمده‌ایم که قلّت خود را به نمایش بگذاریم و مقداری تمسخر بخریم و به جبهه مقابل هم تفهیم کنیم که شما در اکثریت هستید. ۵- فریاد می‌زدند که مجلس انقلابی همیشه در خواب است و فقط ما بیداریم لذا هیچ وقت به کاندیدای انقلابی رأی ندهید. ۶- و حرف‌های دیگری که قابل بیان نیست. پرده آخر آن موقع آنهایی که در تاسوعا و عاشورا قمه‌زنی می‌کردند، با عصبانیت، فریاد می‌زدند که جمهوری اسلامی طرفدار یزید شده است. امروز هم آنهایی که قمه‌زنی سیاسی می‌کنند فریاد می‌زنند که تحلیل‌گران سیاسی و عقلای انقلابی، طرفدار ظریف شده‌اند. دست و پای هر دو گروه را می‌بوسیم اما خواهش می‌کنیم که مقداری حوصله بکنید و به تبعات قمه‌زنی نیز فکر بکنید.