.
✍ پا بر زمین که میگذاشت، شقیقه کوفه رگ غیرتش گُل میکرد!
نعلین هایش بوی کوچه های خسته یتیمان را میداد.
نان اش را تقسیم میکرد اما تنهایی اش را هرگز !
سر بر چاه میبرد و دل تنگی اش را به قعر زمین میفرستاد بلکه فاطمه در دورترین ناشناخته ها صدایش را بشنود و آرام بگیرد!
علی، ناموس ستاره ها بود !
علی، وجدانِ ذوالفقار ِ متفکران عافیت طلب بود!
همان ها که زمستان ها تا شیپور جنگ را میشنیدند بهانه سرما میکردند و تابستان ها مزارع جو و گندم شان از مزرعه اسلام مهم تر میشد!
همانها که غدیر را به چشم دیدند اما ولایت را در پیامبر زنده خلاصه کرده بودند !
امام شان زنده بود و آنها میگفتند : ما به امام قبلی اقتدا کرده ایم !
و عاقبت فرق علی با شمشیر همین عافیت طلب ها به دو نیم شد !
عدالت زخمی برداشت به عمق بعض های فاطمه در پشت در !
هنوز اما صدای علی از قعر چاه طنین اندازست که :
أَيُّهَا النَّاسُ، إِنَّمَا الدُّنْيَا دَارُ مَجَازٍ وَ الْآخِرَةُ دَارُ قَرَارٍ
اى مردم، اين دنيا سرايى است كه گذرگاه شماست و آخرت، سرايى است پايدار !
#اخبار_مقاومت_اسلامی
🌎📡@moqavematnews_ir