*🧵شعر پیری🪡* عجب دردیست این پیری گهی از جان خود سیری چنان شیری به زنجیری گهی از غصه میمیری *گه از درد کمر نالی* *گه از دیوار و دَر نالی* *گهی از گوش کر نالی* *گهی از دَردِ سَر نالی* زحرف آزرده میگردی چو گل پژمرده میگردی گهی افسرده میگردی گهی دل مُرده میگردی *گهی زار و پریشانی* *شبیهِ طفل میمانی* *گهی یاد رفیقانی* *چنان دانی که زندانی* گهی میترسی از مُردَن به قبرستان تورا بُردن گه از نوشیدن و خوردن گهی با طعنه آزردن *به مانند دماسنجی* *گهی بیست و گهی پَنجی* *سخن را گه نمیسَنجی* *گهی از حرف میرَنجی* کُنی یادِ جوانی را غرورِ آنچنانی را توانِ پهلوانی را واینک ناتوانی را *در این دنیایِ دیوانه* *حکیمی یا که فرزانه* *نگهبانی تو بر خانه* *برایِ اهلِ کاشانه* همه بر خویش درگیرند سراغت را نمیگیرند شغالانِ جوان شیرند ولی شیران به زنجیرند *بدان یوسف اگر شیری* *سنان و تیغ و شمشیری* *سراسر علم و تدبیری* *سرانجامش ولی پیری* 🤣تقدیم به دوستان بازنشسته عزیز و محترم