ترامپ در توییتی هشدار داد تهرانی‌ها خارج شوند. کاخ سفید هم این را بازنشر داد تا به ان رسمیت بدهد. دقایقی بعد، الکس فایفر سخنگوی کاخ سفید دو توییت مجزا درباره حمله امریکا به ایران را تکذیب کرد و فیک نیوز خواند. اما این دو خبر متضاد یکدیگر نیستند بلکه مکمل یکدیگر و نمونه‌ای کلاسیک از تکنیک ترامپ و تیمش در گیج کردن حریف هستند. تکنیک ایجاد عدم قطعیت. هنر ترامپ این است که راحت دروغ می‌گوید و بلوف می‌زند و راحت هم بعضی وقتها راست می‌گوید تا جایی که حریفش نمی‌فهمد کی راست می‌گوید و کی دروغ می‌گوید. همین او را به صورت عجیبی غیرقابل پیش‌بینی می‌کند. اما برغم این الگوریتم پیچیده ترامپ در تمامی چهار سال دور اول و شش ماه دوره دومش الگوی تقریبا ثابتی داشته: او علاقه‌ای به دادن هزینه سنگین در سطح نظامی در خارج از مرزها نیست و ترجیحش پیروزی‌های ارزان قیمت و تحمیل شکست به حریف بدون شلیک گلوله است. در این سالها، از کره شمالی تا یمن، هر وقت حریف از او مصمم تر ظاهر شده، ترامپ عقب رفته. ترامپ این چند روز بوی حریف آسانی به مشامش خورده. مثل بوی خون برای کوسه. اگر ایران محاسبه ترامپ را به هم نزند و به او به صورت جدی تفهیم نکند که ممکن است ورودش به این جنگ جوانان آمریکایی زیادی را در تابوت به کشورشان برگرداند احتمال حمله ترامپ به ایران هر لحظه بیشتر می‌شود.