هدایت شده از ۵۲
⭕️مکانیسم ماشه؛ اسم رمز جنگ چندلایه سیاسی_نظامی علیه ایران و محور مقاومت 🔹مکانیسم ماشه، در ظاهر، بخشی از سازوکار حقوقی در برجام است که به طرف‌های توافق اجازه می‌دهد در صورت ادعای عدم پایبندی ایران به تعهدات، تحریم‌های شورای امنیت را به‌طور خودکار بازگردانند. این روند، از دیدگاه رسمی، یک اهرم سیاسی _ دیپلماتیک برای اعمال فشار در چارچوب مذاکره بر سر برنامه هسته‌ای ایران محسوب می‌شود؛ ابزاری که در ادبیات حقوق بین‌الملل، شکلی قانونی برای اِعمال مجدد فشارها به شمار می‌رود. 🔸با این حال، شواهد میدانی و الگوهای رفتاری قدرت‌های غربی و متحدان آنها نشان می‌دهد که مکانیسم ماشه، فراتر از یک ابزار نظارتی یا مجازات هسته‌ای، به اسم رمز آغازگر یک بسته عملیاتی چندلایه تبدیل شده است. بسته‌ای که هدف نهایی آن، تشدید انزوای بین‌المللی ایران، تضعیف ظرفیت‌های مقاومت منطقه‌ای و حتی فراهم‌کردن بستر روانی، حقوقی و لجستیکی برای اقدام نظامی احتمالی آمریکا و اسرائیل است؛ اقدامی که می‌تواند از سطح تحریم فراتر رفته و به میدان‌های امنیتی و نظامی کشیده شود. 🔹یکی از نخستین نشانه‌های این رویکرد، بازگشت تقریباً آشکار «جنگ سفارتخانه‌ها» در قالبی مدرن است؛ شامل فشار بر نمایندگی‌های ایران، محدود کردن تحرکات دیپلماتیک، کاهش روابط رسمی و حتی اخراج دیپلمات‌ها. این اقدامات، همان‌گونه که تجربه دهه‌های قبل نشان داده، مقدمه‌ای مؤثر برای تشدید انزوا و محدود کردن دسترسی ایران به صحنه دیپلماسی جهانی خواهد بود. 🔸در گام موازی، زمزمه‌ها و شواهدی از هدف‌گیری کانال‌های پنهان ایران برای دور زدن تحریم‌ها شنیده می‌شود؛ اقداماتی که هم در حوزه سایبری و هم در قالب عملیات میدانی سخت دنبال خواهند شد. چنین رویکردی مستلزم تهاجم اطلاعاتی گسترده، اشراف دقیق بر شبکه‌های مالی و لجستیکی، و به دست گرفتن ابتکار عمل در حوزه سرزمینی و اقتصادی حریف است. این روند می‌تواند فشار را نه‌فقط بر سطح سیاسی، که بر بستر اقتصادی و امنیت ملی ایران نیز چند برابر کند. 💬در نهایت، درک این نکته ضروری است که مکانیسم ماشه، صرفاً یک روند سیاسی_حقوقی محدود به پرونده هسته‌ای نیست، بلکه علامتی است برای آغاز یک راهبرد فشار همه‌جانبه، ترکیبی از ابزارهای دیپلماتیک، امنیتی، اقتصادی و حتی نظامی. چنین برداشتی می‌تواند نگاه دقیق‌تری به سناریوهای احتمالی آینده بدهد؛ سناریوهایی که از تحریم و انزوا آغاز می‌شوند و می‌توانند تا ایجاد اجماع بین‌المللی برای اقدام سخت، گسترش یابند.