رضا نیازمند در کتابی موسوم به « تکنوکراسی و سیاست گذاری اقتصادی در ایران» چگونگی دستیابی ایران به ذوب آهن و ماشین سازی را شرح می‌دهد، او می‌نویسد که چگونه امریکا و انگلیس مانع از ساخت ذوب آهن در ایران بودند، اصلا اجازه ساخت هیچ کارخانه‌ای در ایران را نمی‌دادند و اگر هم قرار بود چیزی در کشور ما ساخته شود نهایت مونتاژکاری بود. اما در همان زمان باوجود آنکه ایران در بلوک غرب قرار داشت، بخشی از سیتو و بعدها سنتو بود، امریکا و انگلیس در ایران کودتا کرده و ایران را ژاندارم منطقه می‌خواندند اما اجازه توسعه کشور ما را نمی‌دادند. این حرف‌ آخوندها نیست که قبل از انقلاب اجازه هیچ کاری را نداشتیم بلکه واقعیتی است که از هر انسان منصفی بپرسید به شما پاسخ خواهد داد. شاه نفت می‌فروخت یا سلاح می‌خرید، یا به متحدان امریکا وام می‌داد یا اینکه با آوردن 50 هزار امریکایی به داخل کشور، حقوق گزافی به آن‌ها پرداخت می‌کرد. مشخص بود که چنین کشوری اگر قرار است پیشرفت کند، صنعتی شود، به جایی برسد بازار بزرگی است که از دست امریکایی‌ها خواهد رفت بنابراین حق پیشرفت نداشت. /2