💠💠💠💠💠💠 وَنَادَىَ أَصْحَابُ النَّارِ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ أَنْ أَفِيضُوا عَلَيْنَا مِنَ الْمَاءِ أَوْ مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ قَالُوا إِنَّ اللَّهَ حَرَّمَهُمَا عَلَى الْكَافِرِينَ اعراف - ٥٠ و دوزخیان، بهشتیان را صدا می‌زنند که: «(محبّت کنید) و مقداری آب، یا از آنچه خدا به شما روزی داده، به ما ببخشید!» آنها (در پاسخ) می‌گویند: «خداوند اینها را بر کافران حرام کرده است!» نکته ها: یكى از نام هاى قیامت، «یوم التّناد» (131) است. یعنى روزى كه نداها بلند و استمداد و فریاد در كار است و بهشتیان و دوزخیان همدیگر را صدا مى زنند. 131) غافر، 32 🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹 پیام ها: - بهشتیان و دوزخیان با یكدیگر گفتگو دارند و صداى یكدیگر را مى شنوند. «و نادى ...» - اوّلین درخواستِ دوزخیان، آب است. «من الماء...» - آنان كه در دنیا توشه اى براى آخرت برندارند، در قیامت دست گدایى و نیازشان پیش همه دراز است. «افیضوا علینا من الماء...» - ناله مجرمان در قیامت، بى فایده است. «انّ اللّه حرّمهما» - نعمت هاى آخرت، مخصوص مؤمنان است. «حرّمهما على الكافرین» - خداوند و بهشتیان بخیل نیستند، ولى كیفر كافرانى كه در دنیا مؤمنان فقیر را اذیّت مى كردند، تحریم نعمت ها در قیامت است. «حرّمهما على الكافرین» 🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸