«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ» السَّلامُ علیکَ یا علیُّ بنُ موسی الرضا امام رضا علیه السلام 🔸قسمت سوم🔸 مناظرات مأمون پس از آوردن امام رضا(ع) به مرو، جلسات علمی متعددی با حضور علمای گوناگون تشکیل داد. در این جلسات، مذاکرات زیادی میان امام(ع) و دیگران صورت می‌گرفت که به طور عمده درباره مسائل اعتقادی و فقهی بود. بخشی از این مذاکرات را طبرسی ره در کتاب احتجاج فراهم آورده است.[1] برخی از این احتجاجات [مناظرات] از این قرارند:[2] .مناظره در باب توحید .مناطره در باب امامت .مناظره با سلیمان مروزی .مناظره با ابو قرة .مناظره با جاثلیق .مناظره با رأس الجالوت مأمون می‌خواست با کشاندن امام به بحث، تصوری را که عامه مردم درباره ائمه اهل بیت علیهم السلام داشتند و آنان را صاحب علم خاص مثلاً «‌علم لدنّی‌» می‌دانستند، از بین ببرد.[3] صدوق در این باره می‌گوید: مأمون اندیشمندان سطح بالای هر فرقه را در مقابل امام قرار می‌داد تا حجت آن حضرت را به وسیله آنان از اعتبار بیندازد و این به جهت حسد او نسبت به امام و منزلت علمی و اجتماعی او بود. اما هیچ کس با آن حضرت روبه رو نمی‌شد جز آن که به فضل او اقرار کرده و به حجتی که از طرف امام علیه او اقامه می‌شود، ملتزم می‌گردید.[4] این مجالس به تدریج مشکلاتی برای مأمون درست کرد. زمانی که وی متوجه شد تشکیل چنین جلساتی برای وی خطرناک است، اقدام به محدود کردن امام(ع) کرد. از عبدالسلام هروی نقل شده که به مأمون اطلاع دادند: امام رضا(ع) مجالس کلامی تشکیل داده و بدین وسیله مردم شیفته وی می‌شوند. مأمون به محمد بن عمرو طوسی دربان مخصوصش مأموریت داد تا مردم را از مجلس آن حضرت طرد نماید و پس از آن برخورد اهانت آمیزِ مأمون با حضرت، امام(ع) در حق مأمون نفرین کرد.[5] ادامه دارد... پایان قسمت سوم التماس دعا یوسف شیخ ____________ 🔹پی نوشت: 1. جعفریان، حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، ۱۳۸۱ش، ص۴۴۲. 2. ر.ک: طبرسی، الاحتجاج، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۳۹۶ به بعد. 3. جعفریان، حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، ۱۳۸۱ش، ص۴۴۲. 4. جعفریان، حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، ۱۳۸۱ش، ص۴۴۲ به نقل از شیخ صدوق در عیون اخبار الرضا(ع)، موسسه اعلمی، ج۱، ص۱۵۲. 5. جعفریان، حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، ۱۳۸۱ش، ص۴۴۲-۴۴۳؛ نیز نگاه کنید به: شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا(ع)، ۱۳۷۸ق، ج۲، ص۱۷۲.