«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ»
💠تفسیر سوره حمد
(۴۵)
الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿۲﴾
ستايش خدايى را كه پروردگار جهانيان است (۲)
🔸اشارات 🔸
3.گستره حمد
در پیام های گذشته اشاره شد كه حمد، تنها در برابر منعم بودن خدا نيست، بلكه همه اسماء و صفات و كلمات تكوينى و تدوينى او را نيز شامل مى شود؛ خواه اثر و مقتضاى آن اوصاف به غير برسد يا نرسد و بازگشت اين مطلب به آن است كه حمد تنها در برابر جمال خدا نيست، بلكه شامل جلال او نيز مى شود. از اين رو در قرآن كريم مى فرمايد: ستايش از آنِ خدايى است كه از فرزند، شريك و مددكار مُنزَّه و مُبرّاست: وَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَمْ يَتَّخِذْ وَلَدًا وَلَمْ يَكُنْ لَهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ وَلَمْ يَكُنْ لَهُ وَلِيٌّ مِنَ الذُّلِّ ۖ وَكَبِّرْهُ تَكْبِيرًا(سوره اسراء، آیه۱۱۱)
《ترجمه: و بگو «ستايش خدايى را كه نه فرزندى گرفته و نه در حکومت شريكى دارد و نه خوار بوده كه [نياز به] حامی وسرپرست داشته باشد.» و او را بسيار بزرگ بشمار.》
به بيان ديگر، افزون بر آن كه كمال و جمال خداى سبحان قابل ستايش است، ازجهت مقدس و منزه بودن نيز سزاوار حمد وستایش است.
التماس دعا
یوسف شیخ
🔸🔸🔸
🔸🔸
🌏مجتمع اهل البیت علیهم السلام