یکی از مصیبت‌های کشور ما، رانت و رابطه به هر شکل است؛ در حالی که شعار جوانگرایی سر می‌دهند همچنان پیرمردهای بی‌سواد که نمی‌توانند رایانه را روشن و خاموش کرده و با دنیای تکنولوژی و دانش غریبه هستند مامور به ویرانی می‌کنند. در مورد عبدالحسین بیات و صندوق‌های بازنشستگی نفت نوشته بودم و اینکه او برای آنکه رفیق و فامیلش یعنی غلامرضا جوکار را از تخلفات 26 میلیون دلاری نجات دهد چگونه علی نظرپور را که سوابق را نگاه کنید حکم 100 سال زندان برایش می‌بُرند چگونه به پتروشیمی مروارید فرستاد تا خرابکاری‌های جوکار را پاک کند. اما تمام تلاش‌های بیات و جوکار برای تحمیل نظرپور بی‌سواد که نزدیک به 70 سال سن دارد به پتروشیمی مروارید راه به جایی نبرد و عملا نتوانستند او را در این شرکت تثبیت کنند. نظرپور که حق امضا در این شرکت ندارد و هر تصمیمی بگیرد هم غیرقانونی است تمام افراد مساله‌دار دوره جوکار را که به دستور سازمان بازرسی برکنار شده بودند دوباره میدان داده تا این تخلف بزرگ که اسنادش در اختیار ما و نهادهای بازرسی و امنیتی است را لاپوشانی کنند. اما برایم سوال است که چرا باوجود حضور همه مسوولان این نهادها در این کانال، علی نظرپور برکنار نمی‌شود؟ چه رابطه‌ای این وسط وجود دارد؟ سرهنگ پاسدار، زارع‌پور که از سپاه به هلدینگ تخصصی پتروفرهنگ رفته در این رابطه چه منافعی دارد؟ آقای بیات که این همه جانماز آب می‌کشد و فکر می‌کند حقش وزارت نفت است چرا هر کسی را که برای مدیرعاملی مروارید معرفی می‌کند باید مشکل داشته باشد؟ داستان از چه قرار است؟ چرا وزیر نفت دور بیات را خط نمی‌کشد؟ @syriankhabar