🔘چند خطم حرف خودمونی با تو که نخواستی رأی بدی 🔘 سلام. یه چند خط حرف خودمونی بگم، ان‌شاءالله بدون شعار و ...، به تو که نخواستی رأی بدی؛ 🔘 ببین، ما که هرچی بهت گفتیم بیا رأی بده، ندادی! اشکالی نداره، هنوز دوست داریم. اما یادت باشه بین دعوت ما به رأی_دادن و دعوت منافقین و اسرائیل و آمریکا و غرب و تجزیه طلب و تروریست و... به رأی_ندادن، دعوتِ جنایتکاران و تروریست‌ها و دشمنان ایران رو قبول کردی! اصلا به ما انتقاد داری، ما خطا داریم، باشه! اما؛ 🔘تو به حرف اونی گوش کردی که سی هزار زن و‌کودک رو در سه ماه قتل عام کرد 🔘تو‌ به حرفی اونی گوش کردی که داروی بیماران خاص و سرطانی رو تحریم کرد 🔘تو به حرف اونی گوش کردی که حاج قاسم و رضایی نژاد و علیمحمدی رو‌ترور کرد 🔘تو به حرف اونایی گوش کردی که ۱۷ هزار شهروند بی‌گناه ایرانی رو در خیابونا ترور کردن، هم صدا با صدام واسه تجاوز به خاکمون متحد شدن 🔘با جاسوسیِ هسته‌ای جلوی پیشرفت هسته‌ای رو گرفتن و تحریم‌ها رو آوار کردن روی سرِ مردم مون و نفوذی‌هاشون هنوزم که هنوزه مشغول نابود کردن اعتماد و اقتصاد کشورن. 🔘تو به حرف حامی اون شبکه‌هایی گوش کردی که تو قحطیِ بزرگ، واسه تأمین غذای سربازاش تو کشتار جنگ جهانی، موجبات قتل عام یک میلیون ایرانی رو فراهم کرد 🔘تو به حرف اونایی گوش کردی که چندین کودتا رو علیه کشور ما انجام دادن 🔘 تو به حرف اونی گوش کردی که تو دوران پدر و پدربزرگش، حق رأی رو تو شأن مردم نمی‌دونست 🔘تو به حرف اونایی گوش کردی که دنبال تجزیه کشور هستن. یکم دور بزن، ببین کیا گفتن رأی نده! کیا گفتن رأی بده! 🔘تصمیم با خودت بود.... کسی مجبورت نکرد. اما ما تو رو به عنوان یک هموطن دوست داریم و عزیزی برامون! 🔘 اما تو هم ببین دعوت کدوم طرف برات اولویت داشت ! اونایی که دعوت کردن به رأی دادن یا اونایی که دعوت کردن به رأی ندادن! 🔘این رسم دوست داشتن نبود! تو هر جور دلت می‌خواد قضاوت کن، اما من دوسِت دارم و دلسوزت هستم 🔘چون مطمئنم اگه یکم این دوگانه ی دعوت‌کنندگانت رو بهتر دقت میکردی ، قطعا نظرت تغییر می‌کرد ! 🔘با تمام گلایه از مشکلات اقتصادی و اجتماعی، اما برای ایران رأی می‌دادی به چه شخص و گروه و دسته و‌ حزب و‌جریانش، مهم نبود! مهم حضور من و تو بود 🔘ارادتمند تو، یه هموطن که دوسِت داره و نگران ایرانه با تمام شهرونداش که از یک پیکر هستن.