هدایت شده از یا حق
امام هادی علیه‌السلام: الشاكِرُ أسعَدُ بالشُّكرِ مِنهُ بِالنِّعمَةِ التي أوجَبَتِ الشُّكرَ؛ لأنَّ النِّعَمَ مَتاعٌ، والشُّكرَ نِعَمٌ و عُقبى‏... سعادتی که به‌خاطرِ شکرگزاری نصیبِ انسانِ شاکر می‌شود؛ بیشتر از سعادتی است که به‌خاطر آن نعمت نصیبش شده، چون نعمت، یک متاعِ (زودگذر) است اما شکرگزاری، هم نعمتِ (دنیایی) به دنبال دارد هم پاداشِ آخرتی. 📚 ص483 ✍