🌀🔰 شاهراه ظهور یا در پشتی؟ - بخش دوم
👈 تاملی در قیچی بهاییت و انجمن حجتیه (بخش نخست)
✍️ وحید جلیلی
🔹 مهم‌ترين تكليف شرعی اين بابی‌های جديد (در پوشش مبارزه با بهائيت) خلوت كردن شارع جهاد از طريق فراخوان به درهای پشتی برای ملاقات با امام زمان بود. رابطه با مهدی(عج)؛ رابطه‌ای بود فردی و معنوی كه از هزارهايش هم حركتی اجتماعی و سياسی شكل نمی‌گرفت و چالشی با طاغوت نتيجه نمی‌شد. در اين رويكرد امام زمان (عج) بزرگ‌تر و پرشكوه‌تر و منزه‌تر از آن بود كه نايبی داشته باشد و به جهادی كه خود مستقيماً و عيناً فرمانده آشكار و حاضرش نباشد امر كند. مثل آنكه اميرالمؤمنين(ع) مالك را به مصر يا سيدالشهدا(س) مسلم را به كوفه فرستاده باشد و خيل شيعيان بی‌اعتنا به نايب و نماينده امام، هر يك به دنبال ذكری معنوی و حالتی ملكوتی برای ارتباط مستقيم با امام غايب باشند و گمان برند كه ديدن روی امام آخركار و منتهای كمال است غافل از آنكه چه بسيار مقربان و نزديكان و بينندگان و تماشاگران چهره نورانی ائمه كه تماشاگر محض ماندند و جهنمی شدند. فتنه بابيت در يكی دو دهه اخير، به مدد صورت موجه و معنوی خود ابعاد تازه‌ای پيداكرده است.
🔹 تو گويی جمهوری اسلامی ذاتاً نسبتی با موعود و مهدويت ندارد و گروهی كه عمدتاً هم ريشه‌های انجمنی دارند آمده‌اند تا انديشه مهدويت را احيا كنند! روش احيای مهدويت هم آن است كه با علَم كردن بحث‌های معنوی و به هم بافتن شايعات و شنيده‌ها، كراماتی برای بعضی اهل معنا كه مستقيما از در پشتی به خانه خورشيد راه پيدا كرده‌اند نقل كنيم و اقشار به اصطلاح مذهبی را «فردفرد» به سوی شخص مهدی(عج) و نه آرمان و رسالت او روانه كنيم. نظريه «بابيت» يا «در پشتی» با سوءاستفاده از احساسات محبان اهل بيت به بهانه نشان دادن راه‌های سريع‌تر و مطمئن‌تر، نوعی دينداری و ولايتمداری اختصاصی را باب می‌كند كه كم‌كم به استغنا از مسير امامت می‌انجامد. امامت كه قرار بوده محور تجميع و تراز تجربه‌های فردی برای تسريع در سلوك و حركت جمعی و اجتماعی و جهانی مؤمنين به سوی جامعه و جهان ايده‌آل باشد در اين رويكرد انحرافی به بهانه‌ای برای انفراد و انشعاب تبديل می‌شود. امام خمينی با بستن درهای انحرافی، دروازه بزرگ انتظار را در عصر جديد گشود و شاهراه ظهور را با فهم دقيق و فقيهانه خود از مكتب اهل بيت عليهم‌السلام و معنويت عميق عدالتخواهانه‌ای كه از اجداد طاهرينش به ارث برده بود نشان داد.
🔹 تاريخ معاصر تشيع نشان داده است كه صادق‌ترين و برجسته‌ترين محبان و پيروان حضرت صاحب‌الامر تربيت‌يافتگان «مكتب ولايت فقيه» خمينی‌اند و جدی‌ترين دشمنان نايب امام زمان (عج)، مدعيان بابيت در هر دو روايت بهايی‌گری و انجمن حجتيه‌ای آن. اگر كرامت در نگاه آنان در خواب ديدن است و شفا دادن و پيشگويی كردن و جفت شدن كفش پيش پا و... كرامت بزرگ امام خمينی بستن باب «بابی‌گری» و گستراندن جبهه‌ای در اندازه آرمان‌های مهدوی و در افتادن با شيطان بزرگ و به راه انداختن جنگ جهانی فقر و غنا و مستضعفين و مستكبرين است. ولايت فقيه نخواهد گذاشت دستاوردهای تاريخی تشيع در انقلاب اسلامی دستخوش فتنه‌های جريان ارتجاعی و استعماری بابی‌گری شود/.