🌺 حدیث جلسه: "مضامین صحف ابراهيم" 📜 روایت ابتدای درس خارج مقام معظّم رهبری (حفظه الله) 🌕 قَالَ أَبُوذَرٍّ (رَضِيَ اَللهُ عَنْهُ): وَ دَخَلْتُ يَوْماً عَلَى رَسُولِ اَللهِ (صَلَّى اَللهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ) وَ هُوَ فِي اَلْمَسْجِدِ جَالِسٌ وَحْدَهُ، فَاغْتَنَمْتُ خَلْوَتَهُ... قَالَ: قُلْتُ يَا رَسُولَ اَلله؛ «فَمَا كَانَتْ صُحُفُ إِبْرَاهِيمَ (عَلَيْهِ السَّلاَمُ)؟» قَالَ (صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ): «كَانَتْ أَمْثَالاً كُلُّهَا؛ أَيُّهَا اَلْمَلِكُ اَلْمُسَلَّطُ اَلْمُبْتَلَى إِنِّي لَمْ أَبْعَثْكَ لِتَجْتَمِعَ اَلدُّنْيَا بَعْضَهَا عَلَى بَعْضٍ، وَ لَكِنِّي بَعَثْتُكَ لِتَرُدَّ عَنِّي دَعْوَةَ اَلْمَظْلُومِ؛ فَإِنِّي لاَ أَرُدُّهَا، وَ إِنْ كَانَتْ مِنْ كَافِرٍ أَوْ فَاجِرٍ فُجُورُهُ عَلَى نَفْسِهِ.» 🖊 شرح حدیث: ✳️ در ادامه سؤالات، جناب ابوذر 🌱 از مضامين صحف ابراهيم (عليه‌السّلام) سؤال می‌كند: 🍃 حضرت (صلّی الله عليه‌وآله) می‌فرماید: صحف ابراهيم تعبيرات تمثيلی و مثال‌ها بود، نصايحی بود در لباس و شيوه مثال، از جمله آن‌ها اين بود: 🌱 ای ملک مسلّطی كه به امور مردم ابتلاء پيدا كردی! من تو را براى جمع كردن دنيا و گردآورى زخارف دنيا براى خودت بر نيانگيختم. چون همه حوادث عالم معلول اراده الهی است. همه انسان‌ها و همه ذرات عالم در هر جايى كه هستند خارج از اراده و قدرت الهى نيستند، لذا به فرمانروا خطاب مى‌شود: "تو كه در سلسله تقديرات الهى قرار گرفته، و به اين منصب نائل شدى، نبايد هدفت جمع مال باشد، وظيفه اصلى حاكمان اين است كه رفع ظلم كنند." ❌ اين ابتلاء همیشگى جوامع بشری است كه بعضى از مردم بر بعض ديگر طغيان می‌كنند، و ستم روا می‌دارند، تو بايد مانع اين بشوی. ❇️ از نگاه دين، رسالت حاكمان عبارت است از اقامه عدل، و رفع ظلم از مظلومين، اگرچه كافر يا فاجر باشد. 🌱 من دعاى او و تظلّم او را ردّ نخواهم كرد، و ترتيب اثر خواهم داد. فجور و گناه او مانع نمى‌شود از اين‌كه خداى متعال به او توجّهی نكند، هر چند او سزای فجور خود را خواهد ديد، لكن در تنظيم روابط انسان‌ها در اين عالم چون بايد عدل برقرار باشد، بنابراين اگر ظلمی انجام بگيرد حتّی نسبت به يک فاجر و كافر و او از خداى متعال شكوه‌ای بكند، شكوه او رد نخواهد شد. ✅ اينجا مخاطب مَلِك و پادشاه است، اما مراد فرمانرواست. ◀️ فرمانروای در هر حيطه‌ای، شما هم در محيط قضاوت تان، در محيط كارتان يک فرمانروا هستيد، اين معنا در مورد همه كسانى كه به نحوى مسئوليت دارند صادق است، كه بایستى در محيط كار و محيط عيش خودشان و زندگى خودشان نگذارند به كسى ستم شود، و بدانند كه نفرين و شكايت مظلوم پيش خداى متعال ردّ نخواهد شد. 📚 مكارم الأخلاق؛ صفحه ۴۷۲؛ حسن بن فضل طبرسی 📆 ۱۹ فروردین ۱۳۸۶ (جلسه ۱۵۷ مکاسب محرّمه)