| چه کسی می‌داند، که تو در پیله‌ی تنهایی خود تنهایی؟ چه کسی می‌داند، که تو در حسرت یک روزنه در فردایی؟ پیله‌ات را بگشا؛ تو به اندازه‌ی پروانه شدن زیبایی! ازصدای گذر آب چنان فهمیدم تندتر از آب روان، عمر گران می‌گذرد °•♡ @downloadamiran ♡•° °•♡@downloadamiran_r♡•°