#قطرات_بارانی_۱۴۶۵ به ایشان عرض کردم: شاید در مطالبی که در گروه ارائه می شود متوجه شده اید به دلیل « آموزه های ناقص و إلقائات غلط » و اینکه « نگاه قرآنی » در حوزه و دانشگاه و مساجد و رسانه ها حاکم نیست، غالب بانوان تحصیلکرده و مذهبی، « تصور » درستی از « نقش » و « مسئولیت » و « مأموریت و رسالت الهی » خود ندارند و لذا با ترجیح دادن « نقــش » مادری و « دلسوزی و علاقه » به فرزند، از تکلیف حیاتی « خودشناسی و خودسازی » و از جهاد و « مسئولیت » همسرداری، غافل میمانند و « محبت و عواطف و جذابیتهای » خود را « هدر » میدهند و در نتیجه « پایداری و دوام » خانواده ها امروز بسیار متزلزل و شکننده شده و آمار طلاق « خصوصا برای افراد به ظاهر مذهبی »، هر روز بیشتر می شود. در « اولین » پیامم (قبل از اینکه از مسائل شما مطلع باشم) از شما (که فرمودید حافظ قرآنید) « نظر قرآن درباره رابطه مادر و فرزند » را پرسیدم و در پیام بعدی « آیه ۲۳۳ سوره بقره » را برایتان اندکی توضیح دادم که شما (با اینکه فرمودید قبلا نمی دانستید و برایتان جالب بوده) اما به هر دلیل بحث را دنبال نکردید. الآن هم به نظر من مشکل اصلی شما و « غالب مادران تحصیلکرده و به ظاهر مذهبی » اینست که کمترین « شناخت قرآنی از خودتان » ندارید و فرق « نقش » و « مسئولیت » و « معنای زندگی » و « اصول و مبانی زندگی » و « کلیدواژه های زندگی » برایتان روشن نیست و از ازدواج « اسلامی » هم (با دوبار ازدواج) هنوز چیزی نمی دانید، لذا گرفتار « خیالبافی و اوهام » و « آموزه های ناقص » و « إلقائات غلط » هستید و از روایات « استفاده نادرست » می کنید و « ذهن » شما با کلماتی مثل « طلسم »، درگیر است و به ناچار (فصورات و اشتباهات) خود را « پشت فرزند » پنهان می کنید. خانم محترم؛ به عنوان مثال، از اینکه نوشته اید: به همسرم « علاقه » دارم، معلوم می شود که نمی دانید « علاقه و تعلق » چه جایگاهی نفرت انگیزی در قرآن دارد و نمی دانید که « ریشة » بیشترین مشکلات بشر، « تضاد در دلبستگیهای » اوست که باعث « دلــسوزی متناقض » می شود و « قلب » او را می سوزاند » و از « وارستگی » و « توجه به ملکوت زندگی » و « خالق » خود محروم می کند. لذا بیشترین دانشجویان دانشگاهها که بر اساس « علاقه » انتخاب رشته می کنند، خیلی زود از رشته خود « بیزار » و متنفر می شوند. در پنج جلسه حضوری (که نمی دانم آنها را شنیده اید یا خیر) چندین بار در تشریح این کلمه عرض کردم که « اولیـــن هشـــدار خداوند در اولین شب بعثت » همین بود که: « خلق الإنسان من علــق » اینکه « عالم ماده و عالم خلق »، درگیر « تعلق و علاقه » به افراد، أشیاء، ذهنیات، خاطرات و عناوین، .... است و به خاطر همین آمیختگی « خلقت و علاقه »، بشر به « بعثت » و « إنذار و تبشیر » و « نصیحت و دعوت و ارشاد » و نبوت و امامت و ولایت و هدایت » نیازمند است. ضمنا خداوند در آیه ۲۳ سوره نور، « بهترین زنان » را « محصناتی » می داند که پس از ازدواج، « غافلات المومنات » هستند و از هر گونه « ارتباط و خوش و بش با نامحرم » و از « هرگونه رفتار خودسرانه »، مؤمنانه می گریزند و تمام توجه آنها به « همسرشان » است و تمام رفتارهایشان را با او هماهنگ می کنند. اینکه بانوی ازدواج کرده، « در هر ساعتی از شبانروز » و « بدون کمترین توضیحی»،« با هر بهانه ای »، خانه همسرش را (بدون فرزندش یا با فرزندش) « ترک » کند، با هیچیک از قوانین بشری هم سازگار نیست تا چه رسد به قوانین متقن الهی. قطعا و یقینا « نظر افراد ناشناخته پشت تلفن دفاتر مراجع »، هرگز نمی تواند « مجوزی » برای تخلف از « احکام شرعی » و « قانونی » باشد. پس ابتدا بپذیرید که « مشکل اصلی، ذهنیات و باورهای متناقض خود شماست » و « مشکل رفتار با بچه، مشکل ثانوی است. » که تا این مسئله برایتان به طور قطعی روشن نشود، از « بهانه تراشی » رها نمی شوید و نفسانیت و شیاطین، دست از وساوس خود بر نمی دارند. در هر حال بکوشید با « تمسک درست به عقل و قرآن »، خودتان را از این « اسارت تحیر و سرگشتگی » و از این « گفتار و رفتار متضاد » و « از این رفتارهای دوگانه و متناقض » برهانید و یا به همان « مواضع و قرارهایی » که بر اساس آنها « پیمان ازدواج را امضا کرده اید » برگردید و برای آینده هم « مواضع روشن و درست و ثابتی » را « بر مبنای منابع موثق و مبانی ثابت » برای خود برگزینید و یا « رسما » جدا شوید و خودتان و همسرتان را از این « بلاتکلیفی » و از این « جدایی بی معنی و غیر مجاز » درآورید. زیرا این « ترک منزل بی اجازه همسر »، قطعا خلاف شرع و قوانین جاری است و نه تنها با « عقد دائم » که حتی با « عقد موقت » هم منافات و تضاد دارد و با هیچ « توجیهی » نمی توان آن را تأئید کرد. برایتان در این ایامی که باید به شدت خود را برای ظهور آخرین حجت الهی آماده کنیم موفقیت مسئلت دارم. 🍃واژه: #نقش #مسئولیت @dr_ghofrani2