بسم الله الرحمن الرحیم بنام خداوند بخشنده و مهربان دعای بیست و سوم صحیفه سجادیه (23) وَ كان مِن دعائِه عليه‏السلام اذا سَئَلَ اللّهَ‏ العافيةَ و شُكرَها  « وقتى كه عافيت و شكر آن را از خداوند مى‏خواست»  اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَالِهِ، وَاَلْبِسْنى عافِيَتَكَ، وَ جَلِّلْنى  خداوندا بر محمد و آلش درود فرست، و لباس عافيت بر من بپوشان، و سراپايم را  عافِيَتَكَ، وَ حَصِّنّى بِعافِيَتِكَ، وَ اَكْرِمْنى بِعافِيَتِكَ، وَاَغْنِنى  به عافيت فراگير، و به عافيت محفوظم دار، و به عافيت گراميم دار، و به عافيت  بِعافِيَتِكَ، وَ تَصَدَّقْ عَلَىَّ بِعافِيَتِكَ، وَهَبْ لى عافِيَتَكَ، وَ  بى‏نيازم كن، و عافيتت را بر من صدقه ده، و مرا عافيت بخش، و اَفْرِشْنى عافِيَتَكَ، وَاَصْلِحْ لى عافِيَتَكَ، وَ لاتُفَرِّقْ بَيْنى  و برايم بستر عافيت بگستر، و عافيت را برايم از هر مانعى پيراسته ساز، و در دنيا و آخرت بين من  وَ بَيْنَ عافِيَتِكَ فِى الدُّنْيا وَالْاخِرَةِ. اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ  و عافيت جدايى مينداز. خداوندا بر محمد و آلش  وَالِهِ، وَ عافِنى عافِيَةً كافِيَةً شافِيَةً عالِيَةً نامِيَةً، عافِيَةً  درود فرست، و مرا عافيت بخش عافيتى كافى و شفابخش، و برتر و روزافزون، عافيتى كه  تُوَلِّدُ فى بَدَنِى الْعافِيَةَ، عافِيَةَ الدُّنْيا وَالْاخِرَةِ، وَامْنُنْ عَلَىَّ  در بدنم عافيت توليد كند، و در يك كلمه: عافيت دنيا و آخرت، و بر من منّت نِه به  بِالصِّحَّةِ وَالْأَمْنِ وَالسَّلامَةِ فى دينى وَ بَدَنى، وَالْبَصيرَةِ  تندرستى و امنيت و سلامت در دين و بدن، و بصيرت  فى قَلْبى، وَالنَّفاذِ فى اُمُورى، وَالْخَشْيَةِ لَكَ، وَالْخَوْفِ  در دل، و پيشرفت در امور، و هراس و بيم  مِنْكَ، وَالْقُوَّةِ عَلى‏ ما اَمَرْتَنى بِهِ مِنْ طاعَتِكَ، وَالْاِجْتِنابِ  از تو، و توان و قدرت بر انجام طاعتى كه مرا به آن فرمان داده‏اى، و اجتناب  لِما نَهَيْتَنى عَنْهُ مِنْ مَعْصِيَتِكَ. اَللَّهُمَّ وَامْنُنْ عَلَىَّ بِالْحَجِّ  از نافرمانيت كه مرا از آن برحذر داشته‏اى. خداوندا بر من منّت گذار كه موفق به حچ  وَالْعُمْرَةِ، وَ زِيارَةِ قَبْرِ رَسُولِكَ، صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَ رَحْمَتُكَ  و عمره و زيارت قبر رسولت و آل او اللهم صلی علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم اللهم عجل اولیک الفرج