⚫ از منافق پیروی نکنیم ⚫ 🌹🌹وَالَّذِينَ كَفَرُوا لَهُمْ نَارُ جَهَنَّمَ لَا يُقْضَىٰ عَلَيْهِمْ فَيَمُوتُوا وَلَا يُخَفَّفُ عَنْهُم مِّنْ عَذَابِهَا ۚ كَذَٰلِكَ نَجْزِي كُلَّ كَفُورٍ و کسانیکه کافر شدند، آتش دوزخ براى آنهاست. هرگز فرمان مرگی برایشان صادر نمى شود تا بمیرند، و نه از عذابشان کاسته خواهد شد. اینگونه هر ناسپاسى را مجازات مى کنیم. ۳۶ فاطر. 👈 سپس در آیهء بعد، از عجز و ناله های آنان فرموده است: 🌹 وَهُمْ يَصْطَرِخُونَ فِيهَا رَبَّنَا أَخْرِجْنَا نَعْمَلْ صَالِحًا... آنها در دوزخ فریاد مى زنند: پروردگارا! ما را بیرون آور تا عمل صالحى انجام دهیم غیر از آنچه انجام مى دادیم. (به آنان گفته مى شود) آیا شما را به اندازه اى که اهل تذکر است در آن متذکر مى شود، عمر ندادیم، و انذارکنندهء (الهى) بسراغ شما نیامد؟! اکنون بچشید که براى ستمکاران هیچ یاورى نیست! ۳۷ فاطر. تفسیر: خداوند در برابر تقاضای کفران کنندگان، دو موهبت الهی را یادآور میشود که طول عمر است و ناصحان الهی. ✅ می فرماید به اندازهء کافى عمر به شما داده شد، و به مقدار لازم انذارکنندهء الهى بسراغ شما آمد، و دو رکن بیدارى و نجات، حاصل گشت (مهلت و مربی). بنابراین، عذر و بهانه اى براى شما وجود ندارد. ✅ 👈 تذکر بسیار مهمی در این آیه است و آن اینکه: روز قیامت از هیچ فردی، عذر و بهانه پذیرفته نیست. ■ حتی از آنها که در خانواده های منحرف بزرگ شده اند و رابطهء خوب و زیادی با دین و مؤمنان نداشته اند. ■ حتی از آنها که رهبران گمراه و منافق، بر آنها مسلط شده و آنها را از مسیر راست و درست به بیراهه کشانده اند. 👈 به همهء آنها گفته می‌شود به اندازهء کافی عمر عطا کردم و به اندازهء کافی، کسانی در میان شما بودند که از آیات و فرامین الهی بگویند.... که البته منظور از این عمر، زمان طولانی و سال‌های زیادی هم نیست. 👈 در اینباره به دو حدیث رجوع می کنیم: 🌸 پیامبر بزرگوار اسلام فرموده اند: هنگامیکه روز قیامت شود، منادى ندا کند، انسانهاى شصت ساله کجا هستند؟ این همان عمرى است که خداوند دربارهء آن فرموده: آیا ما شما را به مقدارى که افراد، متذکر شوند، عمر ندادیم ؟! تفسیر قرطبی و تفسیر درّ المنثور. 🌸 و در حدیث دیگرى از امام صادق که فرموده اند: مقدار آن، هجده سال تعیین شده است. مجمع البیان، ذیل همین آیه. 👈 👈 در این دو حدیث، حداقل و حداکثر سن تذکر بیان شده. به این معنی که هجده سالگی، زمان آغاز متذکرشدن به خود است که باید کاستیها و آموزشهای غلط در رفتار و گفتار، جبران شود، و برای این تذکر به خود، تا سن شصت سالگی فرصت داریم، اما بعد از آن، تغییر، یا غیرممکن است و یا بسیار بسیار دشوار. 👈 به عادتهای غلط و به روش‌ها و تفکرات اشتباهی که در ما شکل گرفته توجه کنیم. 🟢 خود را در معرض تعلیم و تربیت ثانوی قرار دهیم و به تعلیم و تربیت اولیه راضی نباشیم. تعلیم و تربیت اولیه، همانست که از بدو خلقت، تحت فرمان دیگران می آموزیم. اما خداوند منان موهبتی بزرگ در اختیار بندگانش قرار داده و آن بلوغ فکری است. جمیع انسانها در یک سنی که بستگی به خودشان و محیط پیرامونشان دارد، به بلوغ فکری می رسند و خداوند قدرت و توانایی تشخیص به آنها عطا می فرماید. انسان در اینزمان می‌تواند با مطالعه، تحقیق و مشورت، خود را در معرض تعلیم و تربیت ثانوی قرار دهد و رشد کند. ⚫ اما بیشتر انسانها از کنار این موهبت الهی عبور می کنند و حاضر به تغییر و بهتر شدن نیستند. و اکتفا می‌کنند به همان چیزی که هستند و از خودشان راضی‌اند.