👈 اجل و مرگ در دو پیغام: 🌹🌹هُوَ الَّذِي خَلَقَكُم مِّن تُرَابٍ ثُمَّ مِن نُّطْفَةٍ ثُمَّ مِنْ عَلَقَةٍ ثُمَّ يُخْرِجُكُمْ طِفْلًا ثُمَّ لِتَبْلُغُوا أَشُدَّكُمْ ثُمَّ لِتَكُونُوا شُيُوخًا ۚ وَمِنكُم مَّن يُتَوَفَّىٰ مِن قَبْلُ ۖ وَلِتَبْلُغُوا أَجَلًا مُّسَمًّى وَلَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ. او کسى است که شما را از خاکی آفرید، سپس از نطفه اى، سپس از علقه (و خون بسته شده) اى، سپس شما را بصورت طفلى (از شکم مادر) بیرون مى آورد، بعد (رشد مى کنید تا) به مرحلهء کمال قوت خود مى رسید، و بعد از آن پیر مى شوید. و (در این میان) گروهى از شما پیش از رسیدن به این مرحله مى میرند و (در نهایت) به اجل حتمى خود مى رسید. شاید (به این مراحل) بیندیشید. ۶۷ غافر. تفسیر: مراحل هفتگانهء خلقت انسان از خاک تا مرگ. 🔹 مرحلهء تراب و خاک، اشاره به آفرینش آدم، جد نخستین ما که از خاک مى باشد، و یا خلقت همهء انسانها از خاک، چرا که مواد غذائى که وجود انسان و حتى نطفهء او را تشکیل مى دهند، اعم از مواد حیوانى و گیاهى همه، از خاک مایه مى گیرند. 🔹 در چهار مرحله، نطفه تشکیل و تبدیل به نوزاد شده و متولد می‌شود. 🔹 مرحلهء پنجم، مرحلهء رشد است و تکامل، و از آن به بعد، مرحلهء عقب گرد و از دست دادن نیروها آغاز مى شود، و تدریجاً دوران پیرى که مرحلهء ششم است فرا مى رسد. 🔹 و پس از آن مرحلهء هفتم که مرگ است. ✔ گاهی هم، انسان قبل از رسیدن به مرحلهء هفتم که مرگ طبیعی یا مرگ حتمی است، دنیا را ترک می کند. 👈👈 نکتهء مهم اینست که: در مراحل اولیه که مربوط به آفرینش تا بلوغ فکری است تعبیر به خَلَقَکُمْ شده (به معنی شما را آفرید)، که هیچ نقشى براى خود انسان در آن قائل نیست 👈 بیشتر رشد انسان در این زمان در دست دیگران است، از والدین و مربیان و بزرگترها... ولى در مراحل آخر، این حقیقت را بیان فرموده که انسان در این دورانها، با حُسن تدبیر، یا سوء تدبیر و نوع عملکردش، سرنوشت خود را خودش رقم می زند و می تواند از مرگ غیرحتمی جلوگیری کند. 👈👈 به این معنی که تعلیم و تربیت انسان در دو مرحله صورت می‌گیرد: تعلیم اولیه که انسان نقش خاصی در آن ندارد و بدست خانواده و محیط پیرامونش انجام می‌شود و پس از آن آدمی وارد مرحلهء دوم می‌شود که تعلیم و تربیت ثانویه است و در این مرحله انسان به بلوغ فکری رسیده و باید خودش به تعلیم خود بپردازد. 👈 به اینگونه که با اتکا به تعالیم انسانی، خصلتهای خوب و بد خود را شناسائی کند و خود را اصلاح کند و بسمت قرب الهی حرکت نماید. از علوم آسمانی یاری بگیرد و بسمت انسانیت و کمال رشد کند. 👈 این مرحله برای همهء انسانها پیش می آید اما بسیاری از ما، از آن غفلت می‌کنیم و به همان چیزی که هستیم و دیگران ساخته اند بسنده و اکتفا می کنیم و هیچ تلاشی برای بهتر شدن انجام نمی دهیم. 👈 اما انسانی که ورود به این مرحله را درک میکند از آن استقبال کرده و خود را از نو ساخته و اصلاح می‌کند و آنگاه برای تعلیم و تربیت نسل بعدی، آموزش‌های بهتری خواهد داشت. بهتر از والدین و بزرگترهایش ( دقت کنیم ). 🔷 اما مرگ. مرگ در منطق قرآن، به معنى فنا و نابودى نیست، بلکه دریچه ایست بسوی عالم بقا. إنا لله وَ إنا إلیهِ راجِعون، به همین معناست. از خدائیم که فنا و نابودی در او نیست و بسوی خدا باز می گردیم. پس مرگ، ابدا مفهوم نابودی و فنا ندارد. ادامه، فرداإن شاءالله.