همکاری منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای منافع ملی موضوعی است که هر واحد سیاسی برای خود تعریف و دنبال می‌کند. جمهوری اسلامی ایران همانند کشورهای فعال ، در سطح بین الملل اهدافی دارد که برای کسب و حفظ آن تلاش می‌کند.همکاری با کشورهای  بزرگ از جمله سیاست‌های نظام اسلامی برای حفظ منافع ملی است. توافق همکاری‌‌ اقتصادی جمهوری اسلامی با کشورهای چین و روسیه در سطح منطقه شانگهای که با سفر وزیر محترم خارجه آقای امیر عبدالهیان به چین و سفر رئیس جمهور محترم جناب ابراهیم رئیسی به روسیه صورت پذیرفت از نوع همکاری "امنیت ساز"است که باید با دو رویکرد "پیامد" و "تسری"دنبال شود؛ به این شکل که بر اساس اصل "پیامد"در پی تاثیرگذاری همکاری یک بخش بر بخش دیگر و بر اساس اصل "تسری" بر همکاری میان نهادهای فروملی و نهادهای فراملی  تاکید نماید. چرا که دولتها وقتی در یک فرایند همکاری درگیر شوند میتوانند از آن به عنوان یک عامل بازدارنده درون و بیرون منطقه‌ای عمل نماید. خوشبختانه جمهوری اسلامی در سطح منطقه شانگهای با چالش امنیتی روبرو نیست اما در سطح فرامنطقه‌ای با غرب دچار چالش‌ است که این نوع همکاری می‌تواند آن را مدیریت و مهار کند. به گونه‌ای که کشورهای غربی که همه تلاش خود را برای امنیتی کردن فضای ارتباطی میان خود و دولت‌های پیرامون خود با این سه کشور به‌ کار بسته‌اند از این همکاری آسیب جدی خورده و ناچار به تعدیل نگاه خود میشوند. https://iGap.net/andishavarz sapp.ir/dr_mirshamsi @dr_mirshamsi