اندیشه ورز: چرا جهانگیری باید از دولت بیرون بیاید؟ حسین عبداللهی فر: با طرح استعفای نجفی از شهرداری تهران، زمزمه خروج معاون اول از دولت و حضور در بهشت نیز افزایش یافت. اصلاح طلبان به دو دلیل به استقبال این خبر رفتند؛ یکی اینکه خواسته آنها در خروج وی از دولت محقق می شد و دیگر اینکه از نظر برخی راه پاستور از بهشت می گذرد. این در حالی بود که جهانگیری در نخستین اظهارنظرهایش در سال جدید ناخرسندی خود از این گونه گمانه زنی را آشکار کرد و به محمدعلی ابطحی گفت: «عده‌ای دوست ندارند من در دولت باقی بمانم و آمال و آرزوهایشان را در قالب دروغ ۱۳ مطرح می‌کنند.» نکته جالب این است که ابطحی به عنوان مخاطب این سخن نیز اذعان می کند که البته من قبلا هم گفته بودم و در این دیدار هم گفتم که بهتر است آقای جهانگیری از دولت خارج شود. سوالی که در این رابطه مطرح می باشد این است که چرا اصلاح طلبان بر خروج جهانگیری اصرار دارند و طرح این بحث راهبردی است یا تاکتیکی؟ اصرار اصلاح طلبان بر کنارگیری جهانگیری از سمت معاون اولی از یک جهت می تواند راهبردی باشد چراکه این بحث ارتباط مستقیمی با انتخابات 1400 دارد و از نگاه بسیاری از اصلاح طلبان، جهانگیری می تواند بهترین نامزد آنها باشد. اما مشکل این است که جهانگیری دورن قدرت در واقع باید پاسخگوی بسیاری از مشکلات فعلی باشد، امری که توانایی او در رقابت را کاهش می دهد. این درحالیست که اصلاح طلبان تنها راه موفقیت خود را در فاصله از دولت فعلی دانسته و قصد دارند نقدهای خود را از همین ابتدای سال جدید تشدید کنند. واقعیت این است که اصلاح طلبان متوجه خطای خود در حمایت از روحانی شده اند. حمایتی که انکار آن زیر سوال بردن پایگاه اجتماعی آنهاست و تاکید بر آن، مانع دستیابی به قدرت می شود. زیرا ادامه این حمایت آنها را شریک در قدرت و پاسخگو می سازد. چراکه نمی خواهند سهم خود را در مشکلات کشور پذیرا باشند آنهم در شرایطی که افق روشنی در حل مشکلات ندارند. لذا به جای کمک به دولت و بیرون آوردن یک کاندیدای موفق از درون دولت، تنها راه خروج از این وضعیت را فاصله گرفتن از دولت می دانند. مشکل اما اینجاست که حضور جهانگیری در دولت هم شراکت آنها را نشان می دهد و هم یکی از نامزدهای آنها را در موقعیت پاسخگویی قرار می دهد. از همین رو، اصلاح طلبان بر سر دوراهی سختی قرار دارند که یک راه آن اصرار بر خروج جهانگیری است. این مسیر خود متضمن ریسک بزرگی است. زیرا کنارگیری جهانگیری ممکن سبب خوشنامی وی نشده بلکه ممکن است وی را متهم نماید که برای رسیدن به قدرت حاضر به ترک دولت شده و عامل برخی شکست ها نیز معرفی شود. راه دوم عبور از جهانگیری است. واقعیت این است که در ذهن اصلاح طلبان نام هایی مانند عارف، محسن هاشمی و... وجود دارد اما مشکلات این راه عدیده است که از تایید صلاحیت شروع می شود و با افزایش اختلافات ادامه یافته و با عدم موفقیت در رقابت انتخاباتی پایان می گیرد. همه این شواهد نشان می هد که تلاش برای بیرون کشیدن جهانگیری از دولت برای اصلاح طلبان می تواند راهبردی باشد اما اهداف تاکیتکی نیز بر این بحث مترتب می باشد که از جمله آنها می تواند فشار به روحانی برای تمکین به برخی خواسته های آنها می باشد. خواسته هایی که تحقق آنها می تواند تا حدودی به تحقق وعده های اصلاح طلبان و بهبود موقعیت آنها کمک نماید. در راس این مطالبات در حال حاضر جلوگیری از بسته شدن تلگرام و رفع حصر سران فتنه قرار دارد. @andishavarz