نه بدهکار و نه بودیم طلبکار کسی بختِ آن خوش که نشد باعثِ آزار کسی گر چه ما سرو قدان را ثمری نیست ولی تکیه چون تاک ندادیم به دیوار کسی بار هرکس به زمین ماند به دوش آوردم بار غم بردم و هرگز نشدم بارِ کسی به قیامت دل آبی‌صفتم هست گواه که بجز عشق نبودیم طرفدار کسی راز آرامش و آسایشم این بود که من دل سپردم به کم خود نه به بسیار کسی از دل ساده خود گفتم اگر حرفی بود دست دزدی نزدم هیچ به آثار کسی به مزارم بنویسید که این خسته جگر می‌توانست و نشد باعث آزار کسی #احمد_جم #شعر 💠 @e_adab 💠