انتشار متن کامل مشروط به موافقت طرفین است. ما هیچ ملاحظه ای برای انتشار آن نداریم اما شاید نظر طرف چینی متفاوت باشد. این سند صرفاً یک نقشه راه است و حاوی هیچ تعهدی برای طرفین نیست. این چارچوب کلی و ظرفیتی است که در طول زمان باید از طریق توافقاتی در حوزه علایق مشترک تکمیل شود. بر همین مبنا این سند، پیمان، قرارداد و عهدنامه بین المللی محسوب نمی شود و طبق این تفسیر حقوقی نیازی به مصوبه مجلس هم ندارد؛ بدیهی است در صورتی که بخواهد جنبه های اجرایی و عناوین مشخص حقوقی قرار گیرد به مجلس ارائه خواهد شد. یک بخش از واکنش ها نگرانی هایی است که ما باید به آن توجه کنیم، نخبگان جامعه و کنشگران سیاسی مایلند هیچ قراردادی خارج از منظر افکار عمومی منعقد نشود. دولت به دغدغه این گونه افراد که نگران استقلال کشور هستند احترام قائل هست. جهت استحضار این عزیزان دولت ایران از ابتدا هیچ مشکلی برای انتشار کامل این سند نداشته و طرف مقابل احتمالا به لحاظ برخی ملاحظات مربوط به خود مایل به انتشار نبوده است.