امير مومنان عليه‌السلام در اولين خطبه نهج‌البلاغه، از اعتماد به شیطان به عنوان معامله ياد مي‌کند و می‌فرمايد حضرت آدم در جنت امن الهي ساکن و از نعمت‌ها بهره‌مند بود اما شيطان او را وسوسه کرد «فباع اليقين بشکّه والعزيمه بوهنه و استبدل بالجذل وجلا و بالاغترار ندما» « پس، يقين را به ترديد، و عزم و اراده را در ازاي سستي فروخت. شادمانی و خرسندی او به ترس تبدیل شد و فریب‌خوردگی، به ندامت و پشیمانی انجامید» . امام همچنین در نامه 78 نهج‌البلاغه، خطاب به صحابی دنیازده و کج‌اندیشی در تراز ابوموسي ‌اشعري نوشت«إِنَّ الشَّقِيَّ مَنْ حُرِمَ نَفْعَ مَا أُوتِيَ مِنَ الْعَقْلِ وَ التَّجْرِبَةِ » «همانا شقي و بدبخت کسي است که از عقل و تجربه‌اي که به او داده‌اند، محروم بماند». اهل بیت علیهم‌السلام فرمودند «در هر چیزی که چشم می‌بیند عبرت هست». و آنها که نگاه عبرت نیاندوزند، لاجرم عبرت دیگران می‌شوند. https://eitaa.com/e_beman