برگی از دارطخ اسلام سید محمد حسین مرکبی روابط انسانی در کربلا و عاشورا (یک : رابطه بین رزمندگان) 💠معمولا در شرایط سخت، ارتباط ها تند و خشن می شود. حتی در لحظه های بحرانی دفاع مقدس، کلمات تندی ممکن بود بین دوستان مبادله شود و دستورهایی با تاخیر یا تردید اجرا شود. 🚩در سپاه امام حسین(ع) دوستی ها نه تنها به مخاطره نیافتاده بود که تبدیل به عشق شده بود، چون در آن منطق حاکم بود. باید از دین خدا دفاع می شد، همه هم آماده دفاع بودند، یک لشکر ایثارگر کوچک فراهم شده بود. 💠بعضی از نمونه های عاشقانه بروز کرد که در تاریخ نقل شد مثل جمع شدن یاران امام و تاکید بر پایداری در رکاب امام و پشتیبانی تا آخرین نفس، همراه با اظهار محبت صادقانه و شدید به فرمانده و مولا. 🚩 یا مثل غلام سیاه که گفت: به خدا قسم از شما جدا نخواهم شد تا اینکه خون تیره ام با خون پاک شما بیامیزد. و اقدام امام که پس از شهادت غلام، برای اظهار محبت و عشق در آخرین خداحافظی، صورتشان را روی صورت غلام گذاشتند، تا درد جانکاه شهادت اورا بتوانند تحمل کنند. 💠وقتی در آن شرایط سخت که بطور طبیعی هرکسی بعید نیست به گوشه ای بخزد و مخفی شود تا دیر تر شهید شود ، همه به یکدیگر سبقت می گیرند و با محبت ترین روابط را دارند، ما هم اگر زندگی همراه با باورهای مکتبی را در خانواده و در میان همکاران پیاده کنیم، می توانیم در شرایط راحت زندگی مان، با صبر و حوصله همدیگر را تحمل کنیم. 🚩مسؤلین ما امروز در میدان جنگ سیاسی و اقتصادی و فرهنگی اگر از اخلاق عاشورایی سرمشق بگیرند می توانند با آرامش و شکیبایی بیشتر به تدبیر امور بپردازند، با محبت و عشق به یکدیگر، می توانند تابلویی زیبا از روابط انسانی در تراز جامعه مهدوی را به نمایش بگذارند. 💠🌷 اخلاق عاشورایی یعنی نهایت عشق ورزی به یکدیگر و سبقت در ایثار