بعد میفهمی هیچ آدمی هیچ لذت دنیایی و حس و حال خوب دنیایی و تفریح و... نمیتونه یک لحظه جای بندگی خدارو بگیره دیگه نمیتونی براحتی گناه کنی حتی نمیتونی به گناه فکر کنی که فکر گناه هم حالت رو خراب میکنه و زود میری سمت قرآن و نماز که از خدا معذرت خواهی کنی که این ذهن و جسم با ارزش رو که خدا بهت داده رو به گناه یا فکر گناه آلوده کردی