بعضیا به ته خط میرسن و بعد
گناه رو ترک میکنن، خب خوبه
ولی بعضیا حتی به ته خط هم
نرسیدن و تازه دارن لذت ها و
سرگرمی های کاذب رو
از گناهشون میبرن یهو میان به
خودشون و میگن خب آخرش
که چی؟ تهش چی؟
بعد یکسال،
دوسال بعدش چی؟
و سریع
ترک میکنن و توبه میکنن.
این دسته دوم بنظرم توبه شون و
ترک گناهشون از دسته ی اول
خیلی قشنگ تره میدونی چرا؟