خادم همیشه با اربابش است . اصلا خادمِ بی ارباب نمی شود ؛ برای همین به او می گویند خادم ارباب . همه‌ی عزت و آبرویش در گرو اضافه شدن به نام سیدالشهداست ‌. اینجاست که قشنگ‌تر می شود نجوا کرد و در خواست نمود ؛ نوکر رخ ارباب نبیند سخت است . . .