اصحــاب، آمــــدنـد به دلـداریِ حـــــرم انگار زینب از سخنی سخت در نواست فردا مگر حسینِ من ای قوم! بی‌کس است‌؟ اینگونه از غریبیِ خود شکوه‌اش چراست؟ گـفـتند: یا عـقـیـله! خــدا صبـــرتان دهد فــردا که گـفـته یکّه و تـنها امام ماست؟ ای دختـــر بـتـول! مگــــر مرده‌ایم ما؟ جــانهای ما هـمـه قــــربانی شـمـاست این گونه گــریه‌های شما را نـدیـده‌ایم! والله دیـدنِ غـمـتـان نـنگ ایــــن سپاست بانــوی ما! خـدا نکـند بی حسیـن شـوی جـان های ما فـدای عزیزانِ مرتضاست مـا را هــزار بـار اگـر سـر جــدا کـنـند مرگ در رکاب حسین آرزوی ماست محمود ژولیده 💔