{{{ مقام معلّم }}} الیاس ملک پور : معلّم نور ایمان دُرّ ناب است سفیر یکّه تاز انقلاب است به دلها چلچراغ معنویت به ظلمتگاه شبهاماهتاب است حاج ولیّ الله کلامی: چو علم آموختی اهل عمل باش به شاگرد از معلم، این خطاب است محمدرضا صادقی( شیدا): اگر خواهی نجات از چاه ظلمت معلم بهترین نوع طناب است به قلب جهل و نادانی مسلم معلم روشنی بخش و شهاب است ببارد بر کویرِ عمق دلها مسلّم طینتش همچون سحاب است حاج اصغرفرشچی( عدلی): اگر خواهی شوی عامل به قرآن معلم ناشر اُمّ الکتاب است بود شغلش همان شغل رسولان معلم اندر این ره فتح باب است بیاموزد همه فن و حِرَف را ز کمبود حقوق حالش خراب است علی محمدزاده: رهاند ‌ قلب انسان را ز ظلمت همین کارش ثواب اندر ثواب است سید جواد حسینی: ز ناهمسانی حق و حقوقش هماره شاکی و در پیچ و تاب است محمد کاظمی زنجانی: پیمبر شهر علم است ای مسلمان درِ آن شهر دانش، بو تراب است حسن تقی لو( سالک): نگاه او سراسر مهربانیست دمش خوش بو تر از مشک و گلاب است هاشم خیری: بود جورش ز مهر اُمّ و اَب بِه نصیحتهای خوبش درّ ناب است حاج محمدتقی جابری: معلم در فضای علم و دانش بدون غرب رخشان آفتاب است چه سان سنجم عیار این گهررا که درکنزشرف دُرّ خوشاب است رضا غلامپور( دلپاک): تمنای دعا کن از معلم ! که درحقّت دعایش مستجاب است ببین سعی و صفا و مروه اش را که در آن نه عذاب و نه سراب است پدر ای روزگارم را معلم !!! به من مهرت چو مادر بی حساب است برون از خاطرم نی خاطراتش به دیوار دلم یادش چو قاب است معلم، یکه تاز عرصهٔ علم دلم بر مرکبت همچون رکاب است اکبر ملک پور: بود در کارهایش صاف و صادق هلا آئینه خصلت بی نقاب است مهدی محمد زاده: مپنداری مقامش سست و نازل یقین طوبی لهُ حُسنُ المآب است معلم جاری ایمان و علم است وَ راحت در صف یوم الحساب است بهشت عدن مشتاق حضورش ورودش منحصر مِن کُلّ باب است هدایت را ز خالق ارث برده است مثالِ حق، اِلَیهِ مَن اَناب است معلم جسم بی جان را دهد روح دل پاکش زلال و همچو آب است ریاح و روح و ریحان از معلّم که تَصریفِ الرّیاحِِ وَالسَّحاب است بزرگ استاد فضل و علم و دانش همه تاج سرِ ما، بوتراب است کجا درمان کند درد نهانش ؟ چرا مسئول همواره بخواب است؟! اصغر گلمحمدی ( دلجو) : مقام و منزلت بین، بِین مردم هماره عالی و عالیجناب است مرتضی مشهدی : اگر جوری رسد بر دانش آموز دلش از غصه او چون کباب است ادب چون می کند با خط کش و چوب به خوان تربیت همچون قطاب است ثمودی : معلم در سمای علم و دانش برای ما فروزان آفتاب است چو با خط کش زند از روی عشق است که این کار معلم هم ثواب است رجب ستارزاده : بود مسند نشین کوی عرفان ز نور علم و دانش کامیاب است.