#بازگشت_کاروان_به_مدینه
کاروانِ بیقراریهایِ زهرا آمده
جایِ سقّا یادگاریهایِ سقّا آمده
یاد داری کاروان میرفت از شهرِ رسول
وَیْلُکِ اُمُّالبنین زینب به اینجا آمده
اُمِّلیلا از جوانی که اَذانش آرزوست
روضههایی تکّهتکّه اِرْباً اِرْباٰ آمده
این کنیزِ کاروان نَه که عروسِ فاطمهَست
کودکش مانده میانِ دشت تنها آمده
نجمه رویِ سینه میکوبید قاسم قد کشید
زیرِ سُمها چه بلایی بر سرِ ما آمده
جعفر و عثمان و عبداللّه را کشتند آه
شاهِ دین از علقمه با قامتی تا آمده
وَیْلُکِ اُمُّالبنین عبّاس اُفتاده زمین
خنجری کهنه پسِ سر ضربه زد از رویِ کین
از حسینِ تو خبر داریم از گودال تا.....
رویِ نیزه... دِیْرِ راهب... تا تنور و زیرِ پا
رویِ نیزه سنگ خورده پیشِ چشمِ خواهرش
در تنور و دِیْرِ راهب بر سرش آمد چهها؟!
پیکرِ عریانِ او بر رویِ ریگِ داغ بود
ضربهیِ شلّاق شد داغِ دلِ آلِ عبا
بر سرِ اَنگشتر و پیراهنَش دعوا شده
بعدِ عبّاسِ تو معجر در حرم شد کیمیا
وای از نانی که کوفی پیشِ ما ها پَرت کرد
بیحیا پا میکشیده بر سرِ خونین چرا؟!
وَیْلُکِ اُمُّالبنین زینب اِسارت رفته است
جایِ ناموسِ اباالفضلِ غیورت شد کجا؟!
دخترت را پیر کرده غصّههایِ کاروان
پیشِ چشمَم خورده بر دندان و لبها خیزران
از سفر آمد حرم امّا غریبه... بیحرم
با سرِ یارم چه شد آمد چهها مادر سرم
پایِ سر پیشِ نگاهِ ماهِ رویِ نیزهها
بیحیایی گفت من این دخترک را میخرم
پایِ سر بر چوبهیِ محمل سرم کوبیدهام
سر شکستم تا بدانی داغدارِ دلبرم
حسین ایمانی
#
#کانال_نوحه_یازینب_سلام_الله_علیها