بسم الله الغیور قسمت(121) درسنامه عفاف، ص266 ♦️ درس چهارم: عفت چشايي (عفت در خورد و خوراک)4 حلال‌خواری و نقش آن در عفاف‌گرایی همان‌گونه که حرام‌خواری در زایل شدن ایمان و ارتکاب گناهان تأثیر دارد از سوي ديگر تغذيه حلال و پاكيزه يكي از عوامل رشد ايمان است و سرمنشاء عمل صالح و از جمله عفاف و پاکدامنی مي‌باشد. چنان‌كه قرآن كريم مي‌فرمايد: (يَا أَيُّهَا الرُّسُلُ كُلُوا مِنَ الطَّيِّبَاتِ وَ اعمَلُوا صَالِحًا) اي پيامبران از غذاهاي پاكيزه بخوريد و عمل صالح انجام دهيد. زيرا تغذيه سالم و حلال، زمينه‌ساز گرايش انسان به عمل صالح است. و با توجّه به اين‌كه نوع تغذيه بي‌شك در روحيّات انسان مؤثر بوده و غذاهاي مختلف، آثار اخلاقي متفاوتي دارد، ارتباط اين دو جمله روشن مي‌شود كه مي‌فرمايد: «از غذاهاي حلال و پاكيزه بخوريد» و «عمل صالح انجام دهيد». البته عمل صالح مصاديق فراوان دارد كه يكي از مصاديق آن، رعايت احکام و آداب عفاف و پاكدامني است که به‌فرموده امیرمؤمنان (ع) برترین عبادت می‌باشد. «اَفضَلُ العِبادَةِ العَفافُ». ناگفته نماند در برخی از روایات «عفت دامن» پس از «عفت شکم» بیان شده، که شاید می‌خواهد ترتّب عفت دامن بر عفت شکم را به‌گونه‌ای خاطرنشان سازد. چنان‌كه امام باقر (ع) فرموده: «ما عُبِدَ اللهُ بِشَئٍ أفْضَلَ مِنْ عِفَّةِ بِطْنٍ وَ فَرجٍ» خداوند به چيزي برتر از عفت شكم و عفت دامن پرستش نشده است. [عفت بَطن و شکم = عفت چشایی] فایل p.d.f کتاب درسنامه عفاف در👇 @efaf_amin