💢 گزارش اجمالی؛ 📌 موضوع: اقتصاد تعاونی در اسلام ✅ استاد احمدعلی یوسفی در مدرسه تابستانه منهاج که از سوی دبیرخانه مفتاح و با همکاری مدرسه تخصصی فقه امام کاظم(ع) برگزار شد، مطرح کرد؛ 🔹 براساس تابع تولید در اقتصاد، «نیروی کار» و «سرمایه» دو عامل تولید هستند که تمام کالاها و خدمات موجود در جامعه را پدید می‌آورند. 🔹 سؤالی مطرح است که «نیروی کار و سرمایه هر کدام چه سهمی از محصول تولیدی را می‌توانند به خود اختصاص دهند؟». هر یک از مکاتب اقتصادی براساس مبانی خود به این پرسش، پاسخ داده‌اند: 1️⃣ نظام سرمایه‌داری؛ بر اساس مبانی مبتنی بر ولایت شیطان می‌گوید تمام محصول تولیدی برای سرمایه و صاحب سرمایه است و نیروی کار تنها اجرت دریافت می‌کند. 2️⃣ نظام سوسیالیستی؛ بر اساس ماتریالیسم تاریخی می‌گوید: سرمایه عقیم است و ریشه مشکلات در نظام سرمایه‌داری مالکیت خصوصی صاحب سرمایه است و تمام بهره‌مندی برای نیروی کار است. مفاسد این نظام اگر بیشتر از نظام سرمایه‌داری نباشد، کمتر نیست. 3️⃣ نظام اسلامی؛ پاسخ اسلام متفاوت از دو مکتب سرمایه‌داری و سوسیالیسم بوده و می‌گوید: در سرمایه‌داری انسان تنزل پیدا کرده و در خدمت سرمایه درآمده است. انسان باید جایگاهش ارتقاء پیدا کند و سرمایه در خدمت او باشد نه برعکس. آن بخشی از اقتصاد که می‌تواند مردم‌سالاری اقتصادی دینی را محقق کند، اقتصاد تعاونی است. 🔹 انواع تعاونی بر اساس میزان تحقق اصول تعاونی به سه نوع «تعاونی‌های کاذب»، «شبه تعاونی‌ها» و «تعاونی‌های واقعی» تقسیم می‌شوند. 🔹 تقریباً در دنیا و حتی ایران تعاونی واقعی وجود ندارد. همچنین تعاونی‌های واقعی را در کتاب‌های تاریخ اقتصادی بررسی نمی‌کنند، بلکه تنها تعاونی‌های سوسیالیستی را بیان می‌کنند. در حالی که تعاونی‌های سوسیالیستی و سرمایه‌داری برای به انحراف کشاندن تعاونی‌های واقعی پدید آمده و گسترش پیدا کرده‌اند. _ـ_ـ_ـ_ـ_ـ_ـ_ـ_ـ_ـ_ـ_ـ_ـ_ـ 🔳 با #مفتاح همراه باشید 🆔 @meftaah_com