17 - مثل آنان مثل کسی است که [به زحمت] آتشی بیفروخت و همین که اطراف وی را روشن ساخت، خدا نورشان را برد و در تاریکی‌ها رهایشان کرد که نبینند
18 - کرانند و گنگانند و کورانند، پس [از گمراهی] باز نمی‌گردند:
19 - یا مانند مثل رگبار تندی از آسمان است که در آن تاریکی‌ها و رعد و برق است که از [غرّش] صاعقه‌ها و بیم مرگ، انگشتان خویش در گوش‌هایشان کنند، و خدا بر کافران احاطه دارد
20 - نزدیک است برق چشمانشان را بزند، هر بار که برای آنان روشن کند، در آن راه روند و چون بر آنها تاریک نماید باز ایستند، و اگر خدا می‌خواست، شنوایی و چشمانشان را [یکجا] می‌گرفت بی‌گمان، خدا بر هر چیزی تواناست
21 - ای مردم! پروردگارتان را که شما و کسان قبل از شما را آفرید بپرستید، باشد که پرهیزگار شوید
22 - خدایی که برای شما زمین را بستری هموار و آسمان را سرپناهی قرار داد و از آسمان آبی نازل کرد که بدان از میوه‌ها رزقی برای شما برآورد پس برای خدا همتایان قرار ندهید در حالی که خود می‌دانید
23 - و اگر در آنچه بر بنده‌ی خویش نازل کرده‌ایم شک دارید، سوره‌ای مانند آن بیاورید و شاهدان خود را غیر از خدا فراخوانید اگر راست می‌گویید
24 - پس اگر نکردید و هرگز نخواهید کرد، از آتشی که هیمه آن مردمان و سنگ‌هاست برحذر باشید که برای کفار مهیّا شده است