✅روزه‌دار بی‌ولایت در فرهنگ اسلامی، روزه داری فقط شرط اخلاقی و معنوی ندارد، بلکه شرط سیاسی و ولایی هم دارد. امام باقر علیه السلام فرمود: لا صِیَامَ لِمَنْ عَصَی الْإِمَامَ... (بحارالانوار ج۹۳ ص۲۹۵) یعنی کسی که از امام معصوم و عادل جامعه عصیان می‌کند، روزه اش باطل است. یعنی شرط روزه داری اطاعت از ولی است... یعنی مناسک دینی و واجبات شرعی، با ولایت مداری هویت پیدا میکنند و بدون ولایت، روزه یعنی فقط زحمت و رنج است. همان طور که علی علیه‌السلام فرمود: كَمْ مِنْ صَائِمٍ لَيْسَ لَهُ مِنْ صِيَامِهِ إِلاَّ اَلْجُوعُ وَ اَلظَّمَأُ (نهج البلاغه) چه بسا روزه داری که بهره‌اش از روزه، فقط گرسنگی و تشنگی است. پس روزه بی ولایت و با خروج از اطاعت امام، بی خاصیت میشود. خب سوال مهم این است: چرا من بی ولایت، اجر روزه ندارم؟ اصلا چه ربطی بین روزه به عنوان یک واجب شرعی با اطاعت از امام است؟ دلیل این است: چون کسی که در جامعه دینی امام عادل رو نافرمانی میکند، تمام دین ستیزان عالم روی او سرمایه‌گذاری می‌کنند تا از طریق او، با رهبر الهی ستیز کنند. در واقع این افراد در جامعه اسلامی، اهرم فشار جبهه شیاطین در برابر رهبران الهی هستند و نقش عنصر همسو با دشمن را بازی می‌کنند؛ چه در عرصه سیاسی چه رسانه‌ای یا عرصه‌های دیگر. وقتی هم امام جامعه در فشار دشمنان قرار گرفت، ظرفیت اجتماعی و اجرایی و میدانی او در اجرای دین خدا تضعیف می‌شود. چون وقت و انرژی و توانش صرف مقابله با معاندان و منافقان میشود... آنوقت به صورت کلی تدین هم در جامعه تضعیف می‌شود. پس آن فرد روزه داری که عصیان امام میکند، در واقع مایه تضعیف تدین جامعه دینی است و این تضعیف دینی، باعث حبط اعمال خودش می‌شود. چون روزه قرار بود عامل دینداری باشد اما این آدم هرچند روزه میگیرد، با عصیان امام، خودش یک شخصیت ضد دینی است. بنابراین لا صِیَامَ لِمَنْ عَصَی الْإِمَامَ شما که خودت را متدین و مذهبی میدانی، باید بدانی، که قبولی همین روزه شخصی فردی شما، یک شرط اساسی سیاسی در اطاعت شما از امام عادل دارد. وگرنه هر روز در جامعه دینی، دچار خوارج‌ها و معاویه‌صفتها خواهید بود! #معارف_اعتقادی 👇🌸 https://eitaa.com/joinchat/3353018433Cb6f9c7903b