📜 برخوردهای آزاردهنده!
▫️ما وقتى مى‌بينيم رفيقمان ضعفى دارد يا حرف‌هايى مى‌زند كه مفسده دارد، به او ناسزا مى‌گوييم؛ او هم به ما ناسزا مى‌گويد و همين‌طور ناسزاها رد و بدل مى‌شود!
▫️ درحالى‌كه بايد بررسى كنيم كه كسرى او چيست؟ چه چيز باعث شده اين كلمات را بگويد؟ و حالا كه گفته، ما چه بايد بگوييم.
وقتى او به ما ناسزا مى‌گويد، آيا ما هم ناسزا بگوييم؟ يا نه، ساكت شويم و بگذاريم و برويم؟!
▫️ يا بدون اينكه به او ناسزا بگوييم، چنين بگوييم:
اين حرفى كه زدى اشتباه است! مؤمنى كه به تو تذكرى مى‌دهد، براى آن است كه اين حرف‌هايى كه مى‌زنى، بوى قورمه‌سبزى مى‌دهد و دامنمان را آلوده مى‌كند!
▫️ديگر منتظر جوابش هم نباشيم و صحبت را قطع كنيم. وقتى او مى‌خواهد توضيح دهد و بگويد كه نه اين‌طور نيست؛ اِعراض كنيم. اصلاً مسئله، در خود اِعراض از قضيه، جا مى‌افتد.
▫️ما بايد اين پختگى‌ها در معاشرت‌ها را ياد بگيريم تا عين بچه‌ها عمل نكنيم!
▫️گاهى با خودم مى‌گويم خدايا همين‌طور كه ما از دعواى بچه‌ها آزار مى‌بينيم، انبياى تو از جمع‌هاى ما آزار مى‌بينند! چون صحبت‌ها و برخوردهايمان، بدون تأمل است و محبت و وِداد در آن نيست!
✍🏻 عین‌صاد
📚 #جمع_ها_و_حاصل_جمع_ها | ص ۸۷
#️⃣ #متن #بریده_کتاب #تربیت
▫️ @einsad