💠 كسانى كه با شتاب و بى‏حساب شروع مى‏كنند، زود از پا مى‏افتند و مى‏مانند. اما آنها كه با ارزيابى و اطلاع و با آگاهى و دقت مى‏آيند، در برابر حادثه‏ها آماده‏اند. 💠 اينگونه و با حساب احتمالات حركت كردن، ضعف و زبونى را مى‏برد و آمادگى مى‏آورد. انسان به خاطر ارزش‏هاى بزرگ‏تر، از گرفتارى‏هاى احتمالى و قطعى فرار نمى‏كند. 💠 جوانى به خاطر ديدن ماهرويى‏ به حمام اندر آمد و حساب كتك‏ها و صدمه‏ها و افتضاح‏ها و شلاق‏ها را كرده بود و به اين همه تن داده بود. 💠 زن‏ها كه نكره‏اى را در ميان خود ديدند، فرياد برداشتند و سپس حمله‏ كردند و او را كوبيدند و او مى‏گفت: اين‏ها هست. 💠 استاد حمامى آمد و بيرونش كشيد و چنانش كوفت كه خون جارى شد و او زمزمه مى‏كرد. اين هم هست. 💠 او را اطراف شهر گرداندند و پيش قاضى آوردند و قاضى تازيانه‏اش زد و او مى‏گفت: اين هم هست و خوارش كرد و او همان را مى‏گفت. 💠 پس از شورها و مشورت‏ها بنا شد كه او را به دار بياويزند تا عبرتى براى ديگران باشد؛ چون اين بشنيد برافروخته شد كه ديگر اين نبود! 💠 آن‏هايى كه در راه مى‏آيند، بايد حتى حساب اين را هم بكنند و از هر گونه ابهام كارى بپرهيزند. 💠 روحيه‏هاى ترسو، هنگام ابهام كارى، وحشتشان زياد مى‏شود و حساس‏تر مى‏شوند و هر حادثه‏ى ساده‏اى را به گونه‏اى ديگر تفسير مى‏كنند. 📚 مسئوليت و سازندگى، ص ۳۲۴ 🆔 کانال👇 🌹 استاد علی صفایی(عین صاد)🌹 https://eitaa.com/einsadsokhnrani